Woensdag jl: ‘een jonge strafrechtadvocaat voor zijn huis in Buitenveldert geliquideerd’ was het bericht.
Ik vind dat het gebruik van de term liquidatie verboden zou moeten worden. Derk Wiersum, want zo heet hij, werd doodgeschoten, vermoord kun je ook zeggen.
Liquidatie is een verhullende term. Als je hoort dat er een liquidatie heeft plaatsgevonden denk je: Ach, alweer een bedrijfsongeval in de sector van de georganiseerde misdaad.
Heb ik niks mee te maken, denk je dan. Die criminelen moorden elkaar uit.
Nee, mensen, gewoon ‘doodgeschoten’, ‘vermoord’ op klaarlichte dag.
‘Een aanslag op de rechtsstaat’ aldus diverse media.

Is deze aanslag uniek? Onvoorspelbaar en onvoorstelbaar?
Konden we hem zien aankomen? En moeten we nu ‘onorthodoxe’ methoden gaan inzetten?
“Bij het aanpakken van de zware criminaliteit is het zaak bewust de grenzen van de wettelijke mogelijkheden op te zoeken. Daarbij past een agressieve houding ten opzichte van de advocatuur.”
Van wie is deze uitspraak beste lezer(es)?
Juist ja, van een buschauffeur en niet de eerste de beste, maar de heer Teeven, die midden jaren negentig aantrad als Officier van Justitie en crimefighter, toen al tuk op  het gebruik van ‘onorthodoxe’ methoden bij de bestrijding van de georganiseerde misdaad.
En dat dan ondanks het feit dat er in die tijd een parlementaire enquêtecommissie was aangesteld onder leiding van Maarten van Traa, die aan de kaak stelde dat met medeweten van politie en justitie een infiltrant een drugscrimineel werd met groot aanzien zonder dat  men erin slaagde het doelwit van de operatie op te rollen.
De Commissie van Traa concludeerde dat inzet van criminele burgerinfiltranten ongewenst was omdat Justitie erdoor dreigde te worden gecompromitteerd en gecorrumpeerd.
Inzet van deze criminele burgerinfiltranten en deals met criminelen leiden tot een perfiditeit die in het systeem is ingebouwd stelde de criminoloog Frank Bovenkerk.

We weten inmiddels waartoe het heeft geleid in het geval van Teeven. Ook zijn minister Opstelten werd in wat bekend werd als ‘bonnetjesaffaire’ meegesleept.
“Er is geen grotere stimulans om te liegen dan het vooruitzicht van strafvermindering,” waarschuwde een federaal Amerikaans Hof van Beroep in 1987 al.
Van Traa verwoordde het zo: “Wanneer men consequent de ene crimineel vrijuit laat gaan in ruil voor belastend bewijs tegen een andere crimineel ondergraaft men de zin van het strafrecht”. En dus zou ik zeggen de rechtsstaat. Jan Boone, strafadvocaat zegt ten aanzien van de rol van de advocaat die de kroongetuige moet bijstaan: “De wettelijke bepaling dat een kroongetuige recht heeft op bijstand van een advocaat is een inbreuk op ons rechtssysteem. Door de kroongetuige recht te geven op bijstand wordt de advocaat deel van de opsporing en dat is in strijd met het systeem van ons strafrecht waarin advocaten verdachten verdedigen”( Parool 28 september jl)
Kortom is de moord op Wiersum te zien als een voorzienbaar gevolg van een feitelijke inbreuk op ons rechtssysteem?

En wat heeft het ons gebracht?
In 1999 en paar jaar na het overlijden van Van Traa die helaas een fataal auto-ongeluk kreeg werd er 15 duizend kilo cocaïne ingevoerd. En nu dan?
In 2006 kreeg de huidige wetgeving inzake de inzet van kroongetuigen vorm. Toen waren we alle waarschuwingen van Van Traa, die nog geloofde in de mens en de rechtsstaat en zei: “Ik ben ervan overtuigd dat de meerderheid van de mensen te mobiliseren is om de aantasting van wezenlijke waarden te voorkomen,” grotendeels vergeten en stelden alleen nog voorwaarden aan de inzet van die kroongetuigen.
Inmiddels vindt Justitie al langere tijd dat het makkelijker moet worden om kroongetuigen in te zetten en niet alleen bij zware criminaliteit.
Wanneer er erge dingen gebeuren, zoals nu dan de moord op Derk Wiersum, is niet alleen de minister van Justitie en Veiligheid maar ook het parlement en de media geneigd te roepen dat er onmiddellijk moet worden ingegrepen met harde en onorthodoxe maatregelen. Dat klinkt ferm en stoer en geeft het idee dat de overheid heel wat vermag uiteindelijk.

Inmiddels blijkt er dus zo’n slordige 8 miljard in de drugshandel om te gaan en lijkt de sociale en economische aantrekkingskracht van de criminele wereld alleen maar sterker te worden.
Ook de verwevenheid tussen onder- en bovenwereld wordt steeds meer een probleem.
Hoe komen we ervan af? Niet door nog vaker een premie te zetten op crimineel gedrag en
daders te belonen voor het verraden van hun compagnons met alle risico’s voor familie en professionals van dien zonder dat we eigenlijk 100 procent weten of we deze mensen kunnen vertrouwen, maar door bv drugs te legaliseren, te reguleren en te controleren en op die manier de echte boosdoeners hun lucratieve handel te ontnemen. Maar ook door jongeren in de zogenaamde Wijken onder druk een alternatief te bieden voor een criminele carrière en aandacht te besteden aan hun opleiding en arbeidsperspectieven en natuurlijk de wijkagent weer terug te brengen in de wijken.
Laten we nu in elk geval een serieuze publieke discussie beginnen over de zin en onzin van ons drugsbeleid alvorens met zgn ‘onorthodoxe’ methoden een daadwerkelijke aanslag en de zoveelste, te plegen op onze rechtsstaat.