De boeren zijn het zat. Ze komen in actie. En wat voor actie. Wegen worden geblokkeerd, een provinciehuis binnengevallen.
Terwijl de jeugd steeds harder roept dat het 2 voor 12 is en er eindelijk wat moet gebeuren aan het milieu, draaien enkele Provinciebesturen oog in oog met al die intimiderende trekkers nu al bij waar het de stikstof-reductievoornemens betreft.
Nederland blijkt volgens TNO de hoogste stikstof-uitstoot van Europa te hebben, maar de woedende boeren krijgen volgens Een Vandaag van de meerderheid van ons land steun.
Hoe kan dat?
Volgens mij heeft het veel te maken met  het positieve image van de boer en zijn of haar boerderij.
Zo was Boer zoekt vrouw een zeer goed bekeken programma, waarbij ook ik, moet ik bekennen, regelmatig keek, wie bij wie in goede aarde viel. Een stotterende jonge boer, een verlegen paardenbezitster, een champignonhoudster, het hoorde allemaal bij het begrip boer, allemaal even sympathiek.
En als oma heb ik natuurlijk veel te maken met de kinderboerderij en alle boekjes over boerderijdieren, die je zelfs in zo’n boekje heel suggestief kan aaien.
Schaapje mèhè, koetje boe en kipje tok tok, je moet wel heel ontaard zijn als grootouder als je schimpend gaat zitten doen over de Q-koorts, de gekke koeienziekte, mond en klauwzeer, mega-stallen, alle virussen en ziekten die hier via de import van 500.000 kalveren binnenkomen en fipronil-eieren.
“Daar is het gat van de deur,” zou iedere rechtgeaarde ouder zeggen en je kwam er niet meer in!
Laatste nam ik het boekje De rollende boerderij mee voor mijn kleinzoon van bijna 2. Een geweldig succes! Er was een muis bij die op zijn stepje tegen een boomstam knalde. O jee riep ik, o jee riep mijn kleinzoon en de rest van de ochtend verliep al o jee-end.
Zulke rampspoed kan de schat nog bevatten.
Maar de rampspoed van kalveren die bij hun moeder worden weggehaald en niet op hun benen kunnen staan maar wel in vrachtauto’s worden vervoerd om te worden ‘vermest’, nee daar gaan we het dus niet over hebben.
En dan zijn er natuurlijk nog de uitdrukkingen, zoals: “hij boert goed,” met zo’n vette knipoog erbij.
Ergens heeft iemand altijd wel een connectie met boeren via vrienden die uit boerenfamilies stammen en tenslotte zijn er natuurlijk de Hollandse meesters met hun landschappen bestaande uit sappige weiden, koeien en mooie Hollandse luchten.

Als kind las ik met rode oortjes de heldenverhalen van de boeren uit Zuid Afrika die zich verzetten tegen de Engelsen.
Achteraf bleek dat  de diverse Republieken van de zgn Voortrekkers rassenongelijkheid in hun Grondwet hadden gevestigd, volgens de in de 19e eeuw heersende rassenopvattingen (zie Wikipedia over Afrikaners).
Gek dat Forum voor Democratie hier zijn kans grijpt?

Overigens zijn er ook goede initiatieven zoals van boeren op Schiermonnikoog die een slimme oplossing van het stikstof-probleem voorstaan.
Het zou alleen al erg helpen als de ontlasting van de runderen wordt gescheiden, maar dat kost geld.
En ja, dan zou de Provincie bij moeten springen, en tja dat is dan weer oneerlijke concurrentie en ja dat kan dan weer niet vanwege Europese mededingingsregels…
Dus de toezichthouder vindt het kennelijk wel prima, zoals we in het programma Zembla hebben gezien, dat de hele kalveren-industrie wordt gedomineerd door een bedrijf dat Van Drie heet, maar niet dat milieuproblemen voortvarend worden opgelost met behulp van subsidie van de Provincie?
Was het trouwens niet nog steeds zo dat de Europese landbouw overeind wordt gehouden door Europese subsidies?
Ik geef mijn oordeel graag voor dat van u, de lezer, indien u daarvan beter op de hoogte bent!
Ondertussen blijf ik als oma natuurlijk boe roepen, mèhè en tok tok, dat begrijpt u zeker wel.