Het is carnaval
men maakt zich op om de prins te ontvangen
de prins op het witte paard
uit de sprookjes

Ze noemen het het feest
van de democratie
wie weet wie de prins wordt?
wie kiest wie

Die met dat rare geblondeerde haar
die steeds zijn vinger opsteekt
zijn middelvinger vaak
maar ook wel met zijn wijsvinger nawijst

Wie niet in zijn kraam te pas komt
of degene die altijd vrolijk roept: doe normaal man
bekken trekt
iedereen voor de gek houdt

Maskers voor
dan ziet niemand wie je bent
dat is het spel
dat gespeeld moet worden

Wij zijn als poppen van node
we worden bewogen
onze hand wijst een rood stipje aan
zwevend onvast

Maar als we buiten uit het vrolijk
versierde stemhokje komen
vraagt iemand met microfoon
wie onze voorkeur had

We zijn het nu al vergeten
zeggen we dan
weten alleen dat we er zijn geweest
op het feest, het feest van de democratie

En we zingen uitzinnig de schlagers
mee en nemen er nog één
op de prins, op onze prins
die voorlopig weer hoog te paard zit.