De geschiedenis betrappen

De serie van de VPRO In Europa is zo’n serie waarbij ik zo blij ben dat ik al die jaren deze omroep ben blijven steunen en het zo geweldig vind dat die is blijven bestaan.
Een buitengewoon boeiende serie.
Het boek heb ik nog niet gelezen maar zal zeker ook boeiend zijn.
Volgens Geert Mak is het erg moeilijk de geschiedenis te betrappen als je er midden in zit.
Ik wil een poging wagen.
Juni 2015 besloot Hongarije zijn grens af te sluiten voor de migranten en vluchtelingenstroom waarmee het land werd geconfronteerd en in juli begon Orban met de bouw van een 175 kilometer lange omheining langs de Servisch-Hongaarse grens.
Wat vonden we daar toen van?
En wat was er eigenlijk gebeurd als Angela Merkel die de bui zag hangen en een diepe crisis voorzag voor Europa niet had gezegd in haar beroemde rede “Wir schaffen es”? Moeilijk te voorspellen maar dat er een crisis in Europa was uitgebroken, was duidelijk, aldus Margriet Brandsma, die ook de biografie van Merkel heeft geschreven.
In elk geval vonden wij, de West-Europese landen, dat Orban schandelijk bezig was en trokken vergelijkingen met de vluchtelingen die de nazi’s ontvluchtten indertijd en nergens welkom waren geweest.
31 augustus waren er 80.000 asielaanvragen in Duitsland en op 8 december werd de miljoenste aanvraag genoteerd.
Inmiddels zijn we nog geen 5 jaar verder en bezoeken Charles Michel, Europees president, David Sarsoli, voorzitter Europees Parlement, en Ursula von der Leyen, voorzitter Europese Commissie en Duits en lid van de partij van Merkel, samen de Turks-Griekse grens en zeggen Griekenland alle steun toe om de door Erdogan gestuurde 10.000 ontheemden, want zo kan je ze wel noemen, tegen te houden.
Tijdens de persconferentie spraken de Europese leiders allen hun dank uit aan de Griekse ordediensten en garanderen alle hulp die Griekenland nodig heeft.
Er worden 110 extra grenswachters, 2 helikopters, een vliegtuig en zes kustwacht-schepen plus 700 miljoen euro aan financiële hulp toegezegd.
En er wordt ferme taal gesproken.
“Zij die de Europese eenheid willen testen zullen ontgoocheld zijn. We zullen standhouden en onze eenheid zal zegevieren. Griekenland is ons Europees schild.”
In de marge wordt er ook nog even op gewezen dat de Grieken de mensenrechten wel moeten respecteren.
Dat lijkt wel wat op een politiehond die je een worst voorhoudt als hij een verdacht persoon pakt, maar er wel bij zegt: “En kijk uit hè, niet doorbijten hoor!”.
Inmiddels is er al met scherp geschoten en zijn diverse mensen al gewond opgenomen in Turkse, let wel: Turkse ziekenhuizen.
Ik ben geen fan van Erdogan, integendeel, maar we moet wel constateren dat Turkije al met 2 miljoen vluchtelingen zit en tenminste de strijd tegen de nietsontziende moordenaar van eigen bevolking Assad, en de Russen is begonnen in Idlib.
De EU houdt zich opvallend afzijdig want wil geen problemen met de Russen, zoals ze geen problemen met de Russen wilden toen die de Krim bezetten en een oorlog in de Oekraïne startten.
Tja.
De ruggengraat van dat Europa zakt snel door en als Madeleine Albright indertijd niet had ingegrepen in het om zich heen grijpende geweld en de genocide in ex-Joegoslavië kun je je ook afvragen hoe dat afgelopen was. (zie de interessante autobiografie van haar)
Nog geen 5 jaar zijn kennelijk nodig om met Europese gezamenlijke steun de burcht Europa te beschermen tegen mensen die speelbal zijn geworden van politieke spelletjes, die als pionnen heen en weer worden geschoven op het geopolitiek schaakbord.
Mensenrechten?
Europese waarden?
Haha.
Het is niet om te lachen maar om te rillen hoe de geschiedenis zich toch steeds weer herhaalt. Het rillen van Angela die Europa moest redden, wat is er symbolischer dan dat rillen van haar?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *