Een nieuwe tijd

Een nieuwe tijd

Schuilen bij jou
genieten van je warmte
of gewoon even
een arm om me heen
datgeen wat het leven
de moeite waard maakt

Het is niet meer
het is verdweên
ik ben nu degeen
die zichzelf vermaakt
die dagelijks mediteert
en aan het opruimen slaat

Ik ben genoopt stil te staan
mezèlf schouderklopjes te geven
geen reizen meer
naar verre oorden
ik ben degeen
die nu een reis naar binnen maakt

Maar ook degeen, die
ieder medemens schuwt
(zelfs het liefste kleinkind
lijkt een gevaar)
bang is voor
de angst die vooral ’s nachts toeslaat

Het is een tijd van niet verzaken
het is een tijd
van moed
die aan de kern raakt

Van een op afstand zwaaien
omdat je weet
dat het die ander
net zo als jou vergaat

Laat het geen tijd zijn
van hamsteren
of van winterslaap
maar van bewustzijn
dat het een tijd is van transitie
van transformatie
naar een nieuwe menselijker staat

Een tijd van creëren
van fantaseren
van leren
wat er overblijft
als we ons van elkaar
moeten isoleren
gedwongen worden
onszelf naar binnen te keren
zonder houvast

Een tijd
waarin ons opnieuw en onontkoombaar
bescheidenheid past
een tijd tenslotte
van een gedwongen sabbat
waarin de aarde weer
tot zichzelf kan komen
nu de mobiliteit en gretigheid
de mens is afgenomen

En alles
al het gerace
om het verwezenlijken
van onze dromen
(en zo het onvermijdelijke einde
te ontkomen)
voorlopig
tot nader bericht

Is afgelast.

Eén reactie op “Een nieuwe tijd

  1. Mooi Joyce, ik reed gisteren langs het Zonnehuis daar stond een zanger een liedje van Hazes te brullen en achter hem wat bezoekers die van de gelegenheid gebruik maakten om naar hun geliefde en de verplegers achter het glas te zwaaien. Terug in mijn tuin kwam een Kauwtje op de tafel een stuk koek van mijn bord pikken. Hij keek me met zijn pientere blauwe oogjes aan en zei (uiteraard in vogeltaal) ik heb lekker schijt aan Rutte.
    groetjes Jan

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *