De maand december staat bekend als een maand waarin mensen zich, ook al omdat het buiten donker en koud is, te goed doen aan een glaasje en allerlei lekkernijen.
De leus: “Wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is de roe” mag dan niet meer kunnen anno 2018 maar hij zit nog wel in ons dna, haha, dat rijmt! En zoals u weet: december is ook de maand van het rijmen.
Misschien omdat onze regering vreesde dat de bevolking zich in december massaal wegens hart- en vaatziekten naar de EHBO van de dichtstbijzijnde ziekenhuizen zou spoeden (en dat kost je dus tegenwoordig wat meer tijd met al die sluitingen) is er nu dan nog net in november het Nationaal Preventie-akkoord door 70 organisaties onderschreven.
Organisaties die zich druk maken om onze ongezonde levensstijl.
Om te beginnen de overheid.
Namens de regering legt de heer Blokhuis, die me altijd aan de enge man van Kees van Kooten doet denken, uit wat zo’n preventie-akkoord eigenlijk inhoudt.
De pakjes sigaretten worden nu echt onbetaalbaar, er moet gezond eten worden verstrekt in sportkantines en op scholen, alcoholische dranken uitgeven in dezelfde sportkantines is taboe, mogen niet meer te goedkoop worden aangeboden en er wordt vooral veel verwacht van informatieverstrekking
Dat valt me ook altijd op: waar de politiek geen wil of zin heeft belangrijke spelers, zoals bv het bedrijfsleven, tegen de haren in te strijken gelooft men meer in voorlichting.
Onze nationale voedseldeskundige Martijn Katan legt op zijn rustige manier uit dat dit slechts een eerste stap is.
De betekenis van die woorden wordt me pas echt duidelijk als mevrouw van Rossem, hoogleraar Endocrinologie, een hele mond vol,  bij Buitenhof vertelt dat als je bij de huisarts komt voor een pijnlijke knie hij of zij je door kan sturen naar de leefstijl-interventie-therapeut, nog meer mond vol.
Niks nieuwe knie meer, 65 plussers!
Eerst je leefstijl veranderen. Daar ben je dan zeker 2 jaar mee zoet.
Tegen die tijd kun je geen therapeut meer zien, denk ik.
En dat zou nog wel eens de verborgen agenda kunnen zijn van de zorgverzekeraars.
Ga de film van Michael Moore zien over het huidige Amerika, Catch 9/11 en je  begrijpt wat ik bedoel.
Iedereen verplicht een lifestyle gezondheid-app met controlefunctie en als je daar dan niet aan kan of wil voldoen, jammer dan, maar dan vis je naast elke vergoeding van welke ziektekosten ook. Preventie is het nieuwe genezen.
Dat bleek ook uit de Tegenlicht-docu over Estland dat er een biobank met dna-data van al bijna de helft van de bevolking op na houdt. Estland “gelooft” in preventie en de presidente wist heel vriendelijk duidelijk te maken dat ook de bevolking er stellig in gelooft en helemaal achter het beleid staat om mensen al in een vroeg stadium aan de hand van hun dna profiel uit te leggen wat hun levensrisico’s zijn.
Een even vriendelijke jongeman werkzaam bij een high-techbedrijf in Nederland voegde aan die info stralend toe dat in de toekomst als je boodschappen gaat doen bij AH, ze daar al voor-geïnformeerd zijn over welke producten jij daar zal aanschaffen nl die producten die dna-technisch gezien gezond voor jou zijn.
Mocht je dan iets anders willen bv omdat je eters krijgt en voor allen hetzelfde (ongezonde?) menu wilt bereiden, dan krijg je de dna-interventie-politie op je dak (een soort postmoderne sharia-politie)! Dat verzin ik nu even maar dat lijkt me dan logisch in zo’n maatschappij.

Tja, het deed me allemaal terugverlangen naar die goede oude tijd van de sociaal-democratie, weet u nog?
Ongezond had per definitie te maken met sociaal-economische achterstand, die natuurlijk verholpen moest worden.
En dat kon door armoedebestrijding, verbetering van woon- en leefomstandigheden en natuurlijk ook beter toegankelijk onderwijs en andere voorzieningen zoals kinderopvang.
Opbouwwerk om mensen in hun kracht te zetten en sociale rechtshulp om bureaucratische incompetentie te compenseren waren belangrijke middelen die werden ingezet.
Beide zijn gesneuveld of zo goed als in de haast om van dit land een neo-liberale samenleving te maken (waar de PvdA overigens vol overtuiging aan mee heeft gewerkt).
Waar ik ook aan dacht is mijn dikke familie. Na de oorlog kwam mijn moeder tot op het bot vermagerd uit de kampen en zag het als het grootste goed om vooral behoorlijk aan te komen.
Zo sterk was ze daarmee bezig dat ze niet in de gaten had dat ze zwanger was van mij!
Alcohol gebruikten ze amper en alleen mijn vader rookte pijp maar eten deden ze des te meer: wit brood met roomboter, een eitje iedere ochtend en veel zoetigheid als taart en ijs. Als je in gezelschap een koekje weigerde was het meteen: doe je aan de lijn?
Zowel mijn zus als ik hebben er een eetcomplex aan overgehouden.
We waren duidelijk voorlopers want een ziekte als anorexia won later veel terrein.
Het idiote idee dat we allemaal een perfect gestroomlijnd en slank lichaam zouden moeten hebben zorgde nou net voor allerlei minderwaardigheidsgevoelens en dus gezondheidsproblemen.
Jawel meneer Blokhuis, daar kijkt u van op?

Het klimaatakkoord lijkt nu al een onmogelijke opdracht te behelzen, de CO2 uitstoot stijgt met dank aan Amerika en China en de uiterst rechtse nieuwe man van Brazilië, de heer Bolsonaro, staat nu al handenwrijvend klaar om wat er nog aan bos is daar, zo duur mogelijk te verkopen.
De zeespiegel omhoog.
Maar wij gaan onder leiding van de endocrinoloog en natuurlijk de heer Blokhuis, gezonder leven. Jawel: onder NAP!