Missie voor Nederland

De Volkskrant van zaterdag 22 mei roept lezers op een extreem ambitieuze missie te bedenken die Nederland nog voor 2030 moet voltooien.
Zo’n missie die eigenlijk niet kan, tenzij je alles op alles zet.
De goede missie moet uitdagend en grensverleggend zijn, prikkelen en inspireren.
Een voorbeeld is, aldus de Volkskrant, het plan van Kennedy ‘naar de maan te gaan’.
Een waanzinnig plan omdat de experts indertijd geen idee hadden hoe dat zou moeten en toch gebeurde het.
De maanlanding gaf bovendien een enorme boost aan de nationale trots want de Amerikanen ervoeren deze mega-prestatie als iets van henzelf. ‘We did it’, zo werd de maanlanding gezien als iets wat Amerika had gedaan namens de mensheid.
Bovendien had deze mega-prestatie een enorme spin-off, aldus de Volkskrant, omdat de uitvindingen die nodig waren om Armstrong en Aldin op de maan te zetten hielpen bij de ontelbare innovaties die ook buiten de ruimtevaart nuttig waren.
U kunt de missie vóór 4 juni mailen naar de Volkskrant.
De missie moet voldoen aan de volgende criteria: ambitieus, impact, concreet, trots en doel.

Tot zover de Volkskrant.
Wat mij intrigeerde was waarom deze krant in een tijd dat we te maken hebben met politiek en bestuurlijk onvermogen, een pandemie, een klimaatcrisis, een steeds verder oprukkend populisme en rechts extremisme, een inmiddels duidelijk aan de oppervlakte komend probleem van racisme en discriminatie, en escalaties tussen groepen, lezers vraagt om een nieuw en alles overstijgend ei van Columbus, dat ons weer een gevoel van nationale trots geeft, een nieuwe maanlanding dus.

Kennelijk is het de krant niet te doen om oplossing van de Toeslagen-affaire vóór 2030, want als we dat bij Van Huffelen laten zou dat wel eens een mega-prestatie kunnen blijken te zijn.
Ook lijkt me dat het niet de bedoeling is te wijzen op een nieuwe bestuurscultuur voor 2030, een giga-klus met de heer Rutte voorlopig aan het roer.
Of dat de jeugdzorg voor die tijd eindelijk weer eens voldoet aan de behoefte van de jeugd zelf. Idem de gezondheidszorg met voldoende Intensive care-bedden voor het geval dat
er naast of na Corona een nieuwe verrassende pandemie uitbreekt.
Ook is het te weinig vernieuwend, neem ik aan, om te wijzen op een waanzinnig ambitieus project om vóór 2030 500 kinderen uit Lesbos hiernaar toe te halen.
En dan heb ik het nog niet over de noodzaak van het realiseren van meer sociale huurwoningen, of het isoleren van de woningvoorraad met een gigantische spin-off in de sfeer van de klimaattransitie.
Dat kinderen weer lezen, of de Nederlandse taal wellicht meer machtig zijn, ook een dergelijke ambitie is, denk ik, niet de bedoeling van de krant.
Dat iedere Nederlander maar ook ongedocumenteerden weer toegang krijgen tot het recht dan misschien?
Of dat Shell niet meer investeert in fossiele brandstoffen?
Dat Nederland vóór 2030 geen belastingparadijs meer is maar juist een land waar louche bv’s weten dat ze in elk geval niet naar toe moeten gaan om een duister onderdak te vinden?

Ongetwijfeld vallen al deze voor de hand liggende buitengewoon ambitieuze doelen niet in de prijzen.
Wat zou dan wel onze nationale trots kunnen opkrikken???
Ik weet wel iets.
De krant wijst niet voor niets op 1969, en heeft D66 niet erg gewonnen in deze verkiezingsstrijd?

Is het niet zo dat de verguisde jaren 60 en 70 opeens weer meer aandacht genieten?
Komen we wellicht terug op het neo-liberale gedachtegoed, op het geïnstitutionaliseerde wantrouwen, waarbij iedere burger, wat zeg ik ieder mens, als potentiële fraudeur wordt gezien, die calculerend en wel zijn weg zoekt door dit bestaan?
Hebben we misschien weer behoefte aan hoop, aan idealen, aan medemenselijkheid?
Heeft de pandemie ons duidelijk gemaakt dat we voorzichtig om moeten gaan met elkaar, met de natuur, met de aarde, dat het bestaan, het leven, ook het mensenleven broos is?

Laten we eens een tijdreis maken, niet naar de toekomst maar naar het verleden.
Waar waren we eigenlijk ook weer mee bezig indertijd?
Wilden we niet een gidsland zijn op het terrein van de mensenrechten? Ja juist, dat vingertje, weet u nog? Maar ook een land waar geëxperimenteerd mocht worden, waar nieuwe idealistische bewegingen het licht zagen?
Kortom, laten we het project: “Waar een klein land groot in kan zijn”, eens vorm gaan geven.
Small is beautiful, weet u nog?
En wie het kleine niet eert, is het grote niet weert, zoiets.
Alles en iedereen die hoop geeft en vertrouwen in de medemens hoog in het vaandel heeft, maakt kans op een prijs, een subsidie, een schouderklop, een nieuwsuitzending!
Onder het kopje: Dienstbare samenleving, maken algoritmes plaats voor heuse mensen, die een ander vriendelijk te woord staan.
Het hele project werkt met hartenvier:

1. Hart voor de ander (gekleurd, van welke religie, achtergrond, seksuele geaardheid gender of handicap ook). Dat betekent dat Nederland het voortouw neemt in de oplossing van het vluchtelingenprobleem wereldwijd en daar graag aan bijdraagt (dus niet afkopen!), een mega-ambitie, maar ‘Wir schaffen das’. In eigen land zijn alle ongedocumenteerden niet langer paria maar worden ‘wereldburgers’ genoemd. Verder in te vullen door creatievelingen, onderzoekers en vooral jonge mensen met idealen en ambitie.
2. Hart voor onrecht (onze premier gaat persoonlijk op bezoek bij al die leiders in de wereld die minderheden onderdrukken, vervolgen, uitbuiten, tegenstanders uit de weg ruimen etc, om te wijzen op deze misstanden). In eigen land gaat de Belastingdienst langs bij al diegenen die schulden hebben en/of te lijden hebben (gehad) onder onrecht.
Sociale advocaten gaan evenveel verdienen als advocaten op de Zuidas. Racisme en discriminatie gaan systematisch bestreden worden. Ook hier weer: Vul maar in!
3. Hart voor de dieren (de dierenpartij en de boeren samen nemen de lead bij initiatieven om per direct op te houden met mega-stallen en mishandeling van dieren). Zie hierboven, graag aanvullen!
4. Hart voor de natuur en de aarde (alles en iedereen die een voorbeeld is van het goed omgaan met de natuur en de aarde en zijn footprint substantieel kleiner maakt krijgt een fikse ondersteuning, prijs of waardering in welke vorm ook).

Uitdagend? Jazeker!
Ambitieus? Nou en of!
Impact? Gigantisch. Opeens blijkt Nederland weer te investeren in de mens en menselijkheid. Een boost voor de Universele Verklaring die in de prullenbak dreigde te belanden. Hoopgevend voor al die mensen die vechten voor hun vrijheid overal ter wereld!
Het aantal depressieven en mensen met psychische nood vermindert drastisch.
Kunst en creativiteit wordt weer belangrijk. Mensen krijgen weer vertrouwen in zichzelf en elkaar.
Concreet? Zeker! De doelen zijn bekend: meer aandacht voor elkaar, voor mens en dier, voor de natuur en voor de aarde, onze planeet.
Trots? Absoluut! Nederland kan eindelijk weer een gidsland zijn, een gidsland dat heeft geleerd van zijn verleden en daar ook niet van wegkijkt (VOC, WIC, Indonesië ed).

Hartenvier dus: Waar een klein land groot in kan zijn!!!

2 reacties op “Missie voor Nederland

  1. Wat een geweldige blog! Ik kan me niet anders indenken dan dat de volkskrant zich helemaal rot zit te schamen.

  2. Je verwoordt precies mijn gevoel. Hoezo ‘missie NL 2030’? Het is toch duidelijk wat er moet gebeuren.
    De diverse missies zijn prima verwoord in de 17 Global Goals of SDG’s. In 2015 afgesproken door 193 landen (bijna allemaal dus).
    Al heel veel mensen, organisaties, verenigingen, bedrijven, coöperaties, stichtingen zijn hiermee sindsdien aan de slag gegaan. En de afgelopen 2 à 3 jaar is dit enorm toegenomen.
    Het is alleen onzichtbaar gebleven – tot nu toe. Vooral voor politici en journalisten, maar dus ook het merendeel van de ‘gewone mensen’ hebben geen idee.

Laat een antwoord achter aan Joke Staf Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *