Een casus:
Een strenge vader geeft zijn kinderen van 14 en 15 weinig zakgeld en als ze daar niet van rondkomen wijt hij dat aan hun spilzucht. Dan moeten ze maar eens een baantje nemen…
Stiekem stopt hun moeder hen nog wel eens wat toe.
Dat kan deze vader tot razernij brengen.
Als deze kinderen 20 en 21 zijn krijgt de moeder van de kinderen van haar broer die accountant is (en er toevallig achter is gekomen) te horen dat diezelfde vader buiten haar medeweten, haar spaargeld heeft uitgegeven aan een onduidelijk project van een vriend van hem, die failliet is gegaan. Maar volgens hun vader was er geen vuiltje aan de lucht want hij was immers getrouwd in gemeenschap van goederen en de moeder in kwestie had er van af kunnen weten als ze zich maar eens in de financiën had verdiept.
Inmiddels is ook hun huwelijk gestrand en blijft de moeder in kwestie achter met een uiterst minimale alimentatie.

Wat heeft deze casus gemeen met die van Wopke Hoekstra demissionair minister van Financiën?
1. De voorbeeldfunctie.
Als vader heb je een voorbeeldfunctie maar als minister heb je nog een veel verstrekkender voorbeeldfunctie zeker als minister van Financiën.
2. Strengheid naar anderen.
Wopke Hoekstra heeft zich naar andere Zuid-Europese landen zeer streng en normatief opgesteld waar het hun financieel beleid betreft. Ook was hij als Eerste Kamerlid lid van de commissie die zich bezighield met de internationale strijd tegen belastingontwijking
3. Zijn gedrag naar buiten toe strookte niet met zijn feitelijke handelen.
Naar buiten toe was hij streng en ongenaakbaar. Ondertussen bleek hij nog vlak voor zijn ministerschap gebruik te maken van een brievenbus-constructie. Dat had hij wel bij de Belastingdienst gemeld maar niet bij de Eerste Kamer, zoals nu blijkt uit de Pandora Papers.
4. Niet hijzelf komt, evenals de vader uit het voorbeeld, uit voor dit tegenstrijdige gedrag maar onderzoeksjournalisten moesten erachter komen.
5. Hij praat zijn gedrag goed, twittert er zelfs over in eerste instantie.
Zijn belangrijkste argument dat hij niet wist dat het om een brievenbusfirma ging en overigens ook dat hij niet verplicht was er melding van te maken en dat hij zich altijd aan de vereiste procedures heeft gehouden.

Na een debat in de Kamer blijft hij zitten als minister van Financiën terwijl hij op de tv in Spanje inmiddels voor gek wordt gezet. Dat laatste schijnt hem niet te deren noch anderen van het demissionaire kabinet.
Nederland is immers allang niet meer het beste jongetje van de klas in Europa.
Men kent ons nog wel van het vingertje maar men kent ons inmiddels nog beter als belastingparadijs en land dat missives krijgt van de OESO of de anti-corruptieafdeling van de Raad van Europa als het gaat om banen-verstrengeling van oud-bewindslieden.

Is dit nu oorbaar of ontoelaatbaar gedrag?
Het merkwaardige feit doet zich nu voor dat de meerderheid van de Tweede Kamer over dit onderscheid gaat. Er komt geen rechter maar ook geen burger aan te pas.
Dat laatste zou misschien nog het geval zijn als er zo snel mogelijk nieuwe verkiezingen zouden worden uitgeschreven
Hij mag doodleuk doorregeren.
Extra schrijnend is natuurlijk dat onlangs staatssecretaris Alexandra van Huffelen nog even aangaf dat het nog heel lang kan gaan duren voor de slachtoffers van de Toeslagen-affaire allemaal zijn gecompenseerd.
De zoveelste correctie op een eerder gedane toezegging.

Het doet me allemaal denken aan een rapport dat ik in 1988 uitbracht: Derving of diefstal en dat handelde over ontoelaatbaar gedrag binnen bedrijven.
Hoe werd daar tegenaan gekeken binnen die bedrijven? Ik interviewde 40 directeuren van zeer uiteenlopende ondernemingen.
Het bleek dat naarmate de betreffende die iets onoorbaars deed, moeilijker te vervangen was en hoger in de organisatie zat, er sprake was van zowel ander taalgebruik als een andere afhandeling-wijze.
In het geval van een voor het bedrijf belangrijke hooggeplaatste werd er over derving gesproken of soms niet eens en werd de betreffende weggepromoveerd.
Als het om een lager geplaatste ging die gemist kon worden was er sprake van ontoelaatbaar en zelfs strafbaar gedrag en volgde ontslag of zelfs een strafrechtelijke afhandeling.

In het geval van Hoekstra, hij is op dit moment niet echt vervangbaar kennelijk en hij kan wegkomen met een verhaal, dat hij zich aan de procedures heeft gehouden. Oorbaar dus…?

Welke van de volgende spreekwoorden acht u hier van toepassing?
1. Hoge bomen vangen veel wind
2. Noblesse oblige
3. De duivel schijt altijd op de grote hoop

Graag uw antwoord aan deze website. Wie weet zit er nog iets leuks aan vast: Aandeeltje in een ecosafari bedrijfje in Oost Afrika?