Op 31 augustus j.l schreef Sheila Sitalsing in de Volkskrant een column over het asielbeleid onder de titel: “De Griekse kampen zijn een schandvlek op het rijkste en best ontwikkelde continent van de wereld”.
Het beruchte kamp Moria op het Griekse eiland Lesbos, waar 13.000 mensen onder de meest erbarmelijke omstandigheden verbleven en inmiddels opgesloten zaten vanwege de Corona-lockdown, is afgebrand.
De bewoners zijn geëvacueerd heet het, maar wat wordt bedoeld met evacuatie is vooralsnog onduidelijk. Ik krijg meer de indruk dat ze zijn verspreid over het eiland en in de open lucht maar ergens een schuilplek moeten zoeken.
Onder deze omstandigheden is er een noodsituatie ontstaan die om Europese solidariteit vraagt. Nederland zou daarbij voorop moeten lopen.

Wij kunnen toch niet meer ‘wegkijken’ en ‘onverschillig’ zijn? Ik citeer hier even de lijsttrekker van D’66, Sigrid Kaag die in haar Ted Talk over de VN spreekt over “We the people” en in haar Abel Herzberglezing waarschuwde voor onverschilligheid.
Haar collega in dit kabinet is Carola Schouten die nog eens uitlegde bij Zomergasten wat haar diepste (christelijke) drijfveren zijn. Menselijke waardigheid, liefde voor de medemens en ethisch handelen staan bij haar voorop.

Hoe kan het dan dat tot nog toe Nederland 500 alleenstaande kinderen uit Moria niet op wou nemen, maar de ‘schuld’ wou afkopen met een bedrag van 3,5 miljoen te besteden door Johnny de Mol en zijn trawanten van Movement On The Ground in het land zelf?
Terwijl al 165 gemeenten en vele vrijwilligers plus NIDOS klaarstonden om de kinderen hier op te vangen?
In Griekenland was de redenering van de staatssecretaris (zie mijn blog van 9 maart jl, Brief aan Ankie Broekers-Knol) zou de opvang structureler zijn…
Verspreid over 3 jaar zouden 500 kinderen worden opgevangen in de hoop dat ze elk voor zich snel binnen een paar maanden konden worden doorgestuurd naar andere landen in Europa… Structureel? Realistisch???

En nu dan deze brand met desastreuze gevolgen.
Wat gaan we daaraan doen? Laten we Griekenland met de gebakken peren zitten? Of Lesbos, toch al geplaagd door zoveel problematiek plus nu ook nog tot oranje Corona-gebied verklaard? Is dat wat deze ethische dames nu echt voor ogen staat?
Kaag komt heel zelfverzekerd over en wil wel premier worden. Ze is voor de duvel niet bang. Als dat zo is vreest ze Wilders en Baudet niet en mag met haar partij dan wel eens het voortouw nemen om de zogenaamde Europese waarden – waar we zo aan hechten toch? –serieus te nemen.
500 kinderen opnemen is nu het minste. Je kunt ze laten testen, dat hoeft dus geen probleem te zijn. Maar ik stel voor dat we meer doen.
Laat D’66 het initiatief nemen om een onafhankelijke onderzoeksgroep aan te stellen die als de wiedeweerga zich buigt over hoe de Europese waarden opnieuw kunnen worden opgetuigd en geïmplementeerd, zodat de 70 jaar mensenrechten, het hele (rechts)gebouw dat is opgericht na de grootste schandvlek van Europa de Holocaust, niet definitief instort.
Hoe kunnen wij opnieuw een voorlopers-rol gaan vervullen waar het de verdediging van mensenrechten en de menselijke waardigheid betreft, dat zou de vraag moeten zijn aan de Commissie.
Hoe kunnen we mede zorg dragen dat er geen Moria’s, geen schandvlekken meer ontstaan in Europa, niet door de problemen af en/of door te schuiven naar de meest belaste en armste landen maar door werkelijk te kijken naar wat evt oplossingen zouden kunnen zijn…

Ik las het essay van Elif Shafak, één van de bekendste en geliefdste Turkse auteurs die helaas niet meer in haar land kan verblijven: “Zo houd je moed in een tijd van verdeeldheid”.
Zij stelt zich de vraag: hoe kunnen we betrokken blijven terwijl we ook moed blijven houden? Als je kijkt naar al die prachtige vrijheidslievende mensen die hun hele have en goed en zelfs hun leven op het spel zetten om dictaturen te voorkomen of omver te werpen ten behoeve van vrije democratieën zoals bij de Arabische lente en nu in Wit Rusland of in Hong Kong, is het lastig om als buitenstaander niet cynisch te worden…
Want wat doet de wereld? Ze kijkt toe hoe machtige landen die wereld geopolitiek in de greep hebben en houden, zoals Rusland en China.
De macht kan zich buitensporig gedragen omdat er onvoldoende tegenmacht is en wordt gemobiliseerd. En daar was de VN nu net voor in het leven geroepen… , toch?
Europa heeft de macht uit handen gegeven aan Erdogan uit angst voor de vluchtelingen en migranten die massaal naar Europa kwamen en vooral uit angst voor rechts en extreem rechts. Erdogan heeft nu deze macht aangegrepen om in eigen land huis te houden, iedere vrijheid van meningsuiting te smoren en Europa te chanteren als Europa moeilijk gaat doen. Zodat prachtige mensen en schrijvers als Shafak niet langer in hun land kunnen verblijven en als banneling hun inzichten mogen verspreiden.

Hoe houd je moed in een tijd van verdeeldheid?
Door die moed niet te verliezen, zou ik zeggen en door mensen, vrouwen als Sigrid Kaag en Carola Schouten aan hun mooie woorden te houden.
Want wat riskeren ze nu helemaal?
Niet hun leven, niet hun have en goed.
Nee, riskeren doen ze alleen hun geloofwaardigheid en die van hun partij als ze hele mooie dingen zeggen maar er zichtbaar weinig voor over hebben!!!