Op 1 februari jl vraagt Vera Bergkamp van D66 aan haar partijgenote  en minister van Onderwijs en Cultuur Ingrid van Engelshoven of zij heeft kennisgenomen van het bericht “Zorgen over Joods cultureel erfgoed buiten de grote steden” waaruit blijkt dat er Amerikaanse joden aan te pas moeten komen om nog te redden wat er te redden valt. Van Engelshoven stelt haar min of meer gerust en verwijst tevens naar een  Verkenning Herdenkingscultuurnota die nog moet komen.
Op 19 februari reageert Van Engelshoven op het verzoek van haar partijgenote  van 30 januari waarin zij mede namens CDA, ChristenUnie en VVD vraagt om een debat over hoe we ons erfgoed kunnen beschermen en behouden.
De minister antwoordt dat er eerst twee brieven moeten worden verzonden door haar aan de Kamer over de uitkomsten van een Erfgoed Telt-traject en een advies van de Raad voor Cultuur en de Raad voor de Leefomgeving en Infrastructuur over een toekomstbestendig erfgoed-beleid en -stelsel.
Er is dus nogal wat heen en weer gevraag en gedoe tussen de D66 dames partijgenoten.
Vera maakt zich zorgen en wil een publiek debat, Ingrid schuift vooral voor zich uit en ook ten aanzien van de vraag over het Joodse Erfgoed buiten Amsterdam verwijst ze naar komend beleid.
Des te opvallender is de kloeke benadering van het tot rijksmonument aanwijzen van de muur van Mussert. Het ontwerp besluit ligt al ter inzage in Amersfoort bij het Rijksinstituut voor cultureel erfgoed met een begeleidende argumentatie waarin de minister alweer verwijst naar de genoemde verkenning.
Wat we in elk geval tot nog toe weten is dat het huidige beleid inzake rijksmonumenten uitgaat van behoud en beheer en alleen in het uiterste geval van uitbreiding van rijksmonumenten, waarvan we er overigens 63.000 hebben, voornamelijk woonhuizen.
Vanwaar die haast, vanwaar die kloekheid?
Waarom kan het aanwijzen van de muur als rijksmonument niet wachten tot de Kamer -discussie over cultureel erfgoed is geweest?
De muur stort in, dat is al veel langer het geval en de campinghouder wil weten waar hij aan toe is. Oké. Is dat een reden een zo controversieel bouwwerk tot rijksmonument te verklaren? We zijn al vanaf 2004 bezig met de muur van Mussert. Toen leefden er nog mensen die in het verzet hadden gezeten en tegen waren.
Als je maar lang genoeg wacht is die generatie van “gevoelige” ervaringsdeskundigen uitgestorven, zie ook pag 13 van De muur van Mussert van René van Heijningen waar hij zegt: “Aanwijzing van de muur als monument zou anno 2004 tot te veel maatschappelijke onrust leiden, zo vreesde de verantwoordelijk wethouder van Ede. Na een gesprek met vertegenwoordigers van het voormalig verzet liet zij zich overtuigen dat er elders in Nederland nog genoeg te zien was dat aan het NSB-verleden herinnerde”. Is dat een reden om de muur dan nu maar tot rijksmonument te verklaren, nu deze mensen niet meer leven, nog voor een discussie over cultureel erfgoed dus ook fout erfgoed is losgebarsten?

Wonderlijk allemaal.
Als je kijkt naar de zorgen van de Stichting Synagogen Noord- en Oost-Nederland bij monde van de heer Mak (wellicht familie van Geert die juist met andere historici pleit voor behoud van de muur) die  juist het vergroten van kennis over en begrip van Joods Cultureel Erfgoed zo belangrijk acht, dan is het schrijnend te noemen dat alle belangstelling in 2018 uitgaat naar een fascistisch bouwwerk dat aan Neurenberg doet denken en waar architecten zo in geïnteresseerd zijn. Dit in plaats van zorg voor de synagogen in de mediene die de laatste vertegenwoordigers zijn van een vervolgde en bijna uitgemoorde groep Nederlandse joden.
Als de synagogen sterven, zo zei een rabbijn, krijgt Hitler toch nog gelijk.
Als Van Engelshoven de muur van Mussert tot rijksmonument maakt en deze voor 2 miljoen wordt opgeknapt ter lering en vermaak(?) voor de jeugd, krijgt in elk geval Mussert gelijk die de muur “voor eeuwig” wilde bouwen!