Verzet in tijden van Corona

Ten tijde van de lock-down zijn we dol op verzetten.
We moeten toch wat en verzetten thuis het meubilair en in de tuin de plantjes.
Mijn vriendinnen van 70-plus doen me regelmatig kond van allerlei verzetjes.
De babyboomers die door de samenleving beschermd moesten worden, klimmen op hun elektrische fiets en verkennen, waar het kan, de Hollandse natuur.
Liefst gezellig met zijn tweetjes en als er geen partner is, gewoon met een vriend of vriendin. Op afstand, wordt er keurig bij vermeld.
Ze nemen de thermoskan mee, en natuurlijk wc-papier want de behoeften moeten wel onderweg worden gedaan in de bosjes.
M wist me te vertellen dat ze wel 4 uur gelopen hadden in de Kennemerduinen.
Ze had een stok van anderhalve meter bij zich en als er op het voetpad een tegenligger kwam stak ze haar stok uit en dan moest die wandelaar dus opzij. Ze ried mij aan hetzelfde te doen.
Nou is M enorm assertief, dus ik kon me zoiets wel voorstellen bij haar, maar absoluut niet bij mezelf, maar ik merk ook dat ik van dat soort verhalen neerslachtig word.
Ik heb in de eerste plaats geen auto dus kan ik moeilijk Nederland bereizen op zoek naar een stil plekje natuur.
En daarbij heb ik meer dan voldoende aan mezelf om voor te zorgen. Ik kan een ander er gewoon niet bij hebben. Strategisch wandelen, strategisch fietsen en strategisch boodschappen doen, het komt er allemaal op neer dat je voortdurend alert bent en je medemens(en) in de gaten houdt. En waar ik zeker moeite mee heb is paren die de hele weg in beslag nemen en waar je niet langs kan.

Natuurlijk begrijp ik het allemaal wel, die behoefte aan verzetten en verzetjes.
Iedereen beleeft de zgn intelligente lock-down op zijn eigen manier. Dat je de tijd dat je binnen moet zitten gebruikt om het huis eens te reshuffelen, de tuin aan te pakken, het balkon op te fleuren en zelfs om erop uit te trekken waar het kan en je zo aan die lock-down te onttrekken, ik kan erin komen.

Er is alleen één ding wat ik niet begrijp en dat moet me dan hier van het hart.
We naderen 4 en 5 mei weer en het was zelfs 75 jaar geleden dat de Tweede Wereldoorlog en de bezetting ten einde kwamen.
Hoe kan het zijn dat we in deze tijd van Corona-lock-down zien, dat zodra Ikea zijn deuren opent er een massale run is op de woninginrichting-winkel in het kader van het eerder genoemde verzetten en het zelfde zien we bij de tuincentra, maar als het over 4 mei gaat, niemand in verzet komt tegen de stringente regels van wat ik hier maar voor het gemak het politbureau noem.
Met politbureau bedoel ik het Comité 4 en 5 mei in samenwerking met de zgn driehoek hier in Amsterdam maar ongetwijfeld in heel Nederland.

Waar Rutte nog jubelde over dit volk dat het zo goed omgaat met de opgelegde regels, is het politbureau er kennelijk van overtuigd dat je het niet aan de lokale 4 en 5 mei comités over kan laten om voor hun buurt op gepaste en verstandige wijze aandacht te besteden aan wat de meest onvrije periode in de geschiedenis van dit land is geweest (de Franse en de Spaanse tijd even niet meegerekend).

Verzet is hier ‘uitgesloten’. Bloemen mogen niet worden gelegd, stel je voor dat hele massa’s bloemen gaan leggen (te vergelijken met de massa’s bij Ikea en de tuincentra), en geen afstand meer houden. Dus nu heeft het politbureau bedacht dat we een tikkie kunnen sturen naar het centrale Comité en dat men dan de bloemen ‘centraal’ regelt.
Ook is de bedoeling dat we met zijn allen om 8 uur stil zijn, kijkend naar de ‘staats’omroep, alwaar een uiterst select gezelschap te zien is inclusief de koning en ik neem aan het Nationaal Comité 4 en 5 mei om vervolgens onze ramen open te doen en massaal het Wilhelmus te zingen om het gevoel van gezamenlijkheid te versterken.

Om recht te doen aan de lokale gewoontes heeft men een filmpje ingecalculeerd waarop alle monumenten van de stad te zien zijn zonder mensen (maar wellicht met de van bovenaf gereguleerde bloemen).
In het geval van IJburg waar ik woon was het ook ondenkbaar dat er een taptoe zou spelen op het moment suprême, dus dat moest van tevoren geregeld en wordt nu as vrijdag uitgezonden via Mondo.
Beste lezers, ik roep u allen (dat zijn er niet veel, want zo bekend is mijn blog nu ook weer niet) om één keer in Corona-tijd burgerlijk ongehoorzaam te zijn en een eventuele boete te riskeren, en dat is op 4 mei!

Verzet u met het leggen van bloemen op het voor u belangrijke monument!!!
Houdt daarbij natuurlijk afstand, maar voorzover ik het publiek ken dat bloemen legt op 4 mei lijkt me dat een overbodige opmerking.
Stil verzet en zeg het met bloemen, ik wens u veel succes!

3 reacties op “Verzet in tijden van Corona

  1. Bij 4-5 heb ik dit jaar indringend kunnen stilstaan. Een vriendin speelde in haar tuin ‘the last post”op haar saxofoon, de klokken van een naburige kerk met hun troostende geluid klonken indrukwekkend en de stilte was echt stil. De lege dam en het verhaal van de koning , zonder afleiding van een mensenmassa zijn voor herhaling vatbaar. Voor mij was dit gedenken op mijn eigen manier en in vrijheid. Geen comité kan dat verbeteren.

Laat een antwoord achter aan Joyce Hes Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *