Het is vandaag gedichtendag. Het thema is vrijheid. Vandaar dat ik ter gelegenheid hiervan het volgende gedicht als blog presenteer:
Gewoon
Gewoon op een dag
als de zon schijnt
die leuke jurk aantrekken
of juist alles bedekken
In het zwart of wit gekleed
zelf mogen bepalen
wie je vrienden zijn
of je dik of dun bent
wat je eet
Zonder angst over straat
je ID niet 24 uur paraat
niet bang hoeven zijn
voor wie je staande houdt
en naar je papieren vraagt
voor blikken die kunnen doden
of voor de staat
die al je gangen nagaat
Zomaar fietsen
zonder escorte
je haar lang of korter
of in een staart
tegen je vriend(in) kunnen zeggen
dat je hem of haar haat
Zomaar een auto besturen
niet bang hoeven zijn voor de buren
een reis boeken
zonder dat je familie je zal vervloeken
omdat je je niet passend gedraagt
Het gras kunnen ruiken
nooit hoeven onder te duiken
zomaar op slag verliefd
de pijn
omdat hij/zij de ware niet bleek te zijn
Fouten maken
je laten raken
en toch weer verder leven
blijven vertrouwen
van mensen kunnen blijven houden
liefde kunnen blijven geven
En dan op een dag
als je lichaam of je geest
het af laat weten
dit leven kunnen verlaten
gewoon omdat het mag.