Hoe zorg je er in deze samenleving voor dat een persoon met macht of invloed (mond)dood wordt gemaakt, gevloerd kan je ook zeggen. Doel: je ontneemt hem of haar ieder leven dat wil zeggen werk, reputatie, maar ook een persoonlijk leven want diegene krijgt een enorme hoop ellende over zich heen.
Vermoorden kan natuurlijk niet want dan maak je vuile handen en kom je in vervelende strafrechtelijke procedures terecht met het risico van jarenlange gevangenisstraf.
Nee, je moet zelf natuurlijk zo min mogelijk last van zoiets ondervinden met tegelijk een maximum aan resultaat! Killing dus.

Handleiding:

Zorg altijd dat je anoniem blijft, bv een anoniem bericht op sociale media, een anonieme klacht bij de betreffende instantie. Je naam mag in elk geval niet bekend worden! Zeker in eerste instantie.
Zorg ervoor dat dit anonieme bericht een gerucht wordt, liefst meteen een hardnekkig gerucht, zodat zelfs als het duidelijk op onzin berucht of twijfelachtig lijkt, degene die er van kennis neemt zal denken: waar rook is, is vuur.
Mooiste is natuurlijk als het gerucht een plaats krijgt in een respectabel blad zoals de NRC. In elk geval is het goed als je toegang hebt tot netwerken die een groot publiek kunnen bereiken.
Vermijd iedere confrontatie of contact, vermijd in alle gevallen het persoonlijke!!En geen feiten! Onder het kopje privacy kan dat prima worden voorkomen. Als het even kan citeer dan uit een niet verstuurde brief of een nooit ondertekend verslag, haal deskundigen aan die de zaak hebben onderzocht maar gebruik geen naam van deze deskundigen!
Suggereer zoveel mogelijk, dus ‘het is een ernstige zaak’ etc. Tip: gebruik het woord grensoverschrijdend gedrag. Dat doet het geweldig goed. Je bent verzekerd van aandacht.
Oorspronkelijk werd dit begrip gebruikt tegen machtige mannen die hun orgaan niet onder controle hadden  ook al speelde dat tientallen jaren terug, maar dit begrip is allang uitgebreid en tegenwoordig vallen vrouwen er onder die bot, onaardig of ruzieachtig worden gevonden ( door betreffende) en problemen hebben met hun personeel.
Angstcultuur ook een goede trouwens en sociale onveiligheid als nieuwe loot aan deze stam

Waar moet degene aan voldoen die een dergelijk instrument inzet?
Goede kontakten met media heb ik al genoemd, maar wat in elk geval erg belangrijk is is een verradersmentaliteit*.
Als je daar moeite mee hebt, dan geldt ‘niet aan beginnen’!
Mensen die enig ethisch besef hebben en bv vinden dat als er bezwaren tegen bepaalde personen zijn die daar op moeten worden aangesproken, dat er een eerlijke uitwisseling moet zijn zodat de ander een weerwoord kan hebben, een beginsel dat in principe in de journalistiek zou moeten worden gebruikt, kan ik adviseren om zich niet in zo’n situatie te begeven.

Casus: Khadija Arib
De vrouw die meer dan twintig jaar in de Kamer zat en een uitstekende voorzitter van diezelfde Kamer was, de vrouw die om haar directheid en gezag werd geprezen, de vrouw die orde hield waar dat vrijwel onmogelijk was, die vrouw werd dus in de NRC notabene, verdacht gemaakt zonder dat ze maar enigszins kans kreeg om zich te verantwoorden*.
En dat op een moment dat haar opvolgster die op een wat dubieuze manier plotsklaps werd verkozen, de boel duidelijk niet in de hand had en Baudet liet wegkomen met zijn bekende conspiracytheorietjes richting Kaag. Het moment dat veel mensen deed terugverlangen naar de voorzitter die met strengheid maar ook zeker humor Kamerleden van links tot rechts verraste met haar kordate optreden.
En wat te denken van haar fractiegenoot Nijboer die al maanden daarvoor wist dat er iets aan de hand zou zijn en akkoord ging met het van stal halen van de landsadvocaat, alvorens Khadija even een belletje te geven en te informeren over wat er gaande was en met haar een stevig gesprek te hebben?

Khadija heeft zich nu als Kamerlid teruggetrokken. Dat betekent dat ook het voorzitterschap van de Commissie die de gang van zaken rond Corona moet onderzoeken aan een ander toe zal vallen.
Even een kleine voorspelling. Kijkt u vooral niet op als Henk Nijboer voorzitter wordt!
Overigens begreep ik dat de ambtenaren die onder haar zouden dienen daar totaal geen moeite mee hadden!

Ik wil hier deze blog te baat nemen om Khadija Arib enorm te bedanken voor haar jarenlange integere inzet voor de democratische rechtsstaat hier te lande! En tevens een pleidooi voeren voor een monument voor haar in plaats van een trap na!

*Ik heb eind jaren zeventig na een raadsperiode voor de PvdA in Leiden een handleiding geschreven voor politieke trucs, uitgegeven door de Stichting Welzijn.*

*Mocht u niet precies weten wat ik daaronder versta gaat u dan even te rade bij het NIOD!

*NRC heeft nog wel telefonisch kontakt met Arib gezocht alvorens het gelekte verhaal te publiceren, maar ik heb slechts een uiterst summiere reactie gevonden. Wel werd in het stuk van 3 october gesuggereerd dat haar reactie toen een heel andere was dan daarna…