De staat van het klimaat en het vergeten woord

Gisteravond werd door HUMAN op NPO1 een grote show uitgezonden over de Staat van het Klimaat, gepresenteerd door de jonge BN’er Tim Hofman.
Tim vind ik buitengewoon sympathiek.
Hij houdt zich bezig met goede doelen, schrijft gedichten of gedichtjes, heeft een prettige uitstraling en doet het heel goed op tv.
Bovendien werd hij geassisteerd door een wetenschapsjournalist Diederik Jekel, afgestudeerd in vaste-stof-fysica, die mij niet echt bekend voorkwam (het boek over de Staat van het Klimaat is volgens Google geschreven door ene Marcel Crok), maar die  vanaf 2010 vaste gast is bij wetenschappelijke onderwerpen in De wereld draait door en misschien belangrijker: met Patty Brard aan een programma werkt over zwaarlijvigheid. Hij deed mee aan Wie is de mol. Kortom hij is in tv-land bekend.
En hij beschikt over heel wat intelligentie want hij won in 2016 de Nationale IQ-test en scoorde hoog bij De Slimste Mens in 2014.
Tja, dat zijn nog eens wat andere succesfactoren dan die ik in mijn cv zette toen ik nog op zoek was naar een baan.
Maar goed, dit even tussendoor.
De show van Hofman en Jekel zag er veel belovend uit. De bedoeling was ongetwijfeld een confrontatie van het jonge publiek en de kijker (568.000 bleek later, dat kijkcijfer legde het af tegen de – toch wat chagrijnige – gebroeders Van Rossem) met hun eigen gedrag op het gebied van voedsel, mobiliteit en energiegebruik.
Over stikstof gingen ze het niet hebben, legden ze meteen al uit. Dus ook niet over de actie van de boeren.
Nogal vreemd eigenlijk als je het wilt hebben over de staat van het klimaat, maar deze keuze werd niet verder toegelicht.
Eigenlijk stond de avond in het licht van het  mogelijk maken van’fossiel-vrij-leven’ .
Daartoe ondervroegen ze ook de president-directeur van Shell Marjan van Loon en later een bril-loze (dat werd drie keer aan ons verteld) Jetten van D66.
Nu kan ik er niets aan doen, maar als Marjan van Loon in beeld verschijnt, word ik altijd afgeleid.
Zo’n leuke, opgewekte, nog jeugdige en knappe blondine, een vrouw dus, president-directeur van een multinational, ik kan het bijna niet geloven, hoe heeft ze dat toch geflikt?
En dan denk ik er meteen bij: misschien zijn de ergste seksisten wel vrouwen want waarom moet zij nu meteen als vrouw worden bekeken?
Wat voor man zou Marjan hebben, dacht ik nog wel… Hij heet Robert begreep ik even later. Zou die man net als Robert Oey, van Halsema, ook zo iemand zijn, die heimelijk de ambities van zijn vrouw zit te dwarsbomen, zodat ze als ze thuiskomt het hele huis meteen kan doen, zo’n puinhoop heeft hij achtergelaten en dan natuurlijk opletten dat hij niet in dure dieselauto’s rijdt zodat hij alle klimaatpretenties van Shell en zijn vrouw meteen aan gort rijdt?
Foute gedachten, Joyce, dacht ik nog, even concentreren!
Toen kreeg ik plotsklaps een brainwave: ‘fossiel-vrij-leven mogelijk maken,’ die tekst kwam me opeens zo bekend voor.
Waar was ik die toch tegengekomen, en net toen mevrouw Van Loon, Marjan, had verteld dat Shell een miljoen bomen ging planten voor het klimaat, wist ik het: Dat was het!!!
Vattenfall!
Ik had een brief in de  bus gekregen van Vattenfall, de opvolger van Nuon met daarin dik-gedrukt: 100% fossiel-vrij-leven mogelijk maken, binnen één generatie.
Vattenfall heeft een flinke ambitie: ze willen binnen één generatie af van fossiele energie.
Zo, dat kan alleen maar geweldig zijn, toch?
Ze hebben nu al 300 miljoen binnen van Eric Wiebes en Brussel is ook enthousiast want  de CO2 uitstoot zullen ze gaan reduceren.
Hoe? U mag raden.
Rara…
Juist: met biomassa!
Beste Tim, beste Diederik, hoe kan het dat dat woord niet voorkwam in jullie programma?
Wisten jullie niet dat biomassa HET toverwoord is geworden in de strijd om het klimaat.
Het klinkt verantwoord natuurlijk, iets met bio erin.
Maar waar gaat het over?
Het gaat beste luitjes over het verbranden van hout, dus niet alleen houtsnippers, restafval, nee gewoon bomen hoor.
Dus als we zo de pest hebben aan de president van Brazilië met zijn enthousiasme voor het verbranden en ontginnen van de ‘longen’ van de wereld, dan blijft het wel eigenaardig dat we via het ontwikkelen van biomassa-centrales bezig zijn bomen ook uit het zgn oerbos op te stoken met een niet verlaging maar verhoging van het CO2-gehalte!!!
Voor wie geïnteresseerd is, ik heb er een gedicht over geschreven dat in december wordt geplaatst in mijn buurtblad, de IJ-opener.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *