Dezer dagen ben ik 78 geworden… Tja een hele leeftijd!
Dan vraag je je wel eens af: wat nu als………. ik bv in Groningen had gestudeerd in plaats van Leiden. Mijn grootvader was daar advocaat en het leek me eigenlijk een erg leuke studentenstad, maar ja mijn ouders hadden rechten gedaan in Leiden…. dus…..
Ik was er andere mensen tegengekomen, niet R met wie ik drie kinderen kreeg…..
Of stel dat ik naar Amerika was geëmigreerd.. Op mijn 18 e ging ik twee maanden naar New York en omgeving en was erg gecharmeerd van dat land. Amerika het land van veler dromen!
Of toen ik op mijn 16 e in een fikse crisis zat, het op school helemaal niet naar mijn zin had en verzon dat ik naar een kibboets in Israël zou kunnen vertrekken, het meest idealistische wat je je toen als puber kon voorstellen, alleen al het idee te kunnen meewerken aan een socialistische heilstaat!
Bij ons thuis was mijn moeder er toen van overtuigd dat er daar sprake was van een moeras met malariamuggen en veel, heel veel onontgonnen land en dat eraan meewerken om van dat land iets moois te maken uitsluitend heilzaam was voor iedereen.
Bovendien gold de kreet: een land zonder volk voor een volk zonder land…..
Dat dat wishful thinking was, had ze al in de twintiger jaren kunnen weten toen Jacob Israël  de Haan als journalist verslag deed van het land en de Arabieren die daar woonden…
En met wie hij overigens uitstekende betrekkingen onderhield*.

En dan nu… in deze tijd… na 7 oktober.
Stel dat na die ‘pogrom’ wat Frans Timmermans nog terecht een pogrom noemde, waarbij met name de meest progressieve en menslievende Israëli’s werden verkracht en vermoord en ontvoerd…. de wereld,  onmiddellijk van Hamas en subsidiënt Iran, had geëist om de gijzelaars terug te geven en daarmee repressie en vergelding te voorkomen.
Dat was de meest akelige steek in de rug van Netanyahu geweest!
Hij (en ook zijn extreem rechtse medekabinetsleden) was immers gebaat bij een oorlog tegen Hamas om de aandacht af te leiden van zijn eigen falen en zijn verderfelijke verdeel- en heersbeleid waar Hamas juist van had geprofiteerd.
Die druk was immens geweest stel ik me voor en dan hadden de families van de gijzelaars er niet alleen voor gestaan.
Nog sterker de Gazanen waren niet opgeofferd als tools tussen twee extreme machtspartijen. Maar ook de Israëli’s hadden hier duidelijk van geprofiteerd, hun economie was bijvoorbeeld niet ingestort omdat alle beschikbare zonen en dochters werden ingezet in een onmogelijke oorlog tegen Hamas .
Als tot slot die gegijzelden tijdig waren vrij gekomen , zou Netanyahu ongetwijfeld onder binnenlandse druk hebben moeten aftreden.
Ook zou de weg richting het gevang open hebben gelegen voor deze corrupte meneer.

Maar nee de werkelijkheid zag er anders uit zoals we weten.
De links/ rechts scheiding hier te lande werd groter dan hij toch al was en in Amsterdam kon je de trein niet uitkomen zonder de kreet uit vele kelen te horen: From the river to the sea…
Je bent jong en je wil wat, dacht ik nog toen ik me in dat gewoel stortte en tot mijn verbazing merkte dat daar weinig Palestijnen bij stonden maar eerder VU studenten die hun anti Israël enthousiasme eindelijk eens echt kwijt konden!*

En wat is er tenslotte fijner dan een volk dat slachtoffer was van de meest fabrieksmatige genocide van de geschiedenis te betichten van genocide? Ik begon terug te verlangen naar Evelien Gans met haar analyse van het fenomeen antisemitisme….*
Er lijkt een waarachtige concurrentie gaande op het terrein van slachtofferschap…..
Wat is erger: de Holocaust, de slavenhandel, de slachtoffers van de politionele actie of van bombardementen op een stuk land wat toch al een soort gevangenis was, of tijdens Corona bv de QR code of de avondklok of zelfs het lijden van boeren van de Farmers Defence Force?

Tja……Wat mij betreft wint in deze tijd Oekraïne op 1 met zijn tweejarige oorlog en heldhaftige maar ook tragische verzet tegen Poetin en daarna Soedan op 2 met zijn afschuwelijke verkrachtingen en moorden van schrikbarende hoeveelheden zwarte Afrikanen…Een situatie waar het Westen het volledig laat afweten en idem dito de VN.
Maar laten we vooral de Afghanen niet vergeten wier huizen door de Pakistani werden verwoest en die gewoon terug werden verdreven richting Taliban…

Maar ik moet toegeven het menselijk leed is dezer tijden niet echt te overzien.
En in die situatie begrijp ik dat iedere dag vreselijk beelden van ontheemde en hongerige vrouwen en kinderen op een netvlies blijft hangen. En dan begrijp ik dat een foto als van de gesluierde vrouw met haar dode nichtje, een eigentijdse piëta, de winnende wereld persfoto wordt en niet de bebloede en duidelijk verkrachte vrouw die door een Hamasstrijder wordt ontvoerd en in een auto geduwd.
En als je dan toch al Israël in zijn geheel ziet als onderdrukkende etnostaat*, tja dan is de roep om vergelding richting dat land en alles en iedereen die zich daarmee afficheert wel zo voor de hand liggend en geeft een fijn gevoel van linkse solidariteit!

• Zie de prachtige biografie van Jacob Israël de Haan, die op 30 juni 1924  door een zionist werd doodgeschoten, van de hand van Jan Fontijn: Onrust 2015.
• De term: Anti Israëlisch enthousiasme, gemunt door Bram de Swaan vind ik veel geschikter voor wat er nu aan de hand is met name van links dan de term antisemitisme!
  Ik heb me inderdaad in het gewoel gestort en merkte tot mijn verbazing dat er weinig tot geen Palestijnen bij waren…!
• Evelien Gans muntte in dat verband  het begrip Gojse nijd.
• Het begrip etnostaat werd oa gebezigd op het PvdA/ Groen links Congres dit weekend…..