Losgelaten:
de blijheid
van mijn teckel
op het strand

Nog niet helemaal
want
de riem wacht
in mijn hand

Dat weet ze
als ik haar roep
of me naar haar toe beweeg
springt ze weg

Alsof de riem een zweep
mijn hand
onverwacht
toe kan slaan

Nog even ruim baan
daar geniet ik lekker van
zie ik
dat ze denkt

Maar zij, mijn hond
weet
aan alles komt een end
en ook gehoorzamen is ze gewend

Wij mensen worden losgelaten
gecontroleerd
mogen we even
van de riem

Maar op de achtergrond
horen we
het virus schateren:
vrijheid, blijheid, het zal niet baten!

Ik regeer
mijn regiem
heet willekeur
of ik me tegen jullie keer is ongewis

Nu nog even speelruimte
is jullie gegund, geniet ervan
want straks sluit de celdeur zich opnieuw
met een dubbelharde klik!