Vanaf vandaag wil ik u geen sprookjes meer vertellen (zie vorige blogs) maar gaan we ons weer even bezig houden met de ‘harde’ werkelijkheid.
“Met boosheid schiet je niet zoveel op,” aldus de Groen Links-burgemeester van Schiermonnikoog Ineke van Gent in de uitzending van Een Vandaag deze week.
Ze is van de ‘kleine stapjes’ waar het de milieuramp betreft die Schiermonnikoog maar ook Terschelling heeft getroffen, toen in de nacht van 1 op 2 januari dit jaar containerschip MSC Zoe tijdens een zware storm 342 containers verloor ten noorden van de Wadden.
Schiermonnikoog kreeg de volle laag. In de containers zaten onder meer zakken van 25 kilo met plastic korreltjes die desastreus zijn voor vogels en het milieu en zeer slecht te verwijderen. Ook zijn er nog veel containers die verloren zijn, niet getraceerd en is nu al wel bekend dat er een paar bij zitten die zeer giftige stoffen als lithium bevatten.
Terugkijkend op de ramp is Van Gent “trots dat zoveel mensen meehielpen met opruimen,” en vertelt opgewekt over al het jutten op het strand.
Ik keek naar de uitzending van Een Vandaag en zat me wèl boos te maken. Hoe kan het dat een burgemeester van een partij als Groen Links zo gezellig doet in een uitzending die gaat over een vreselijke milieuramp die het eiland is overkomen?
Ze benadrukte maar steeds dat ze optimistisch van aard is, zich niet boos maakte want daar had je dus niets aan, maar wel strijdvaardig…
Dat laatste kwam bij mij als kijker niet echt over.
Ze begon wel meteen over het geld dat Schier nog te goed had van de rederij van het schip, iets wat wellicht de gemiddelde Hollander zal aanspreken, maar juridische procedures om ze te dwingen meer informatie te geven over containers die nu nog in zee liggen, om deze en dergelijke bedrijven wellicht via de EU te dwingen containers te chippen en een andere vaarroute te nemen, ik hoorde er niets over.
Op de site stond wel meer. Daar vroeg ze zich oa af: Wil je nutteloze goederen nog van hot naar her vervoeren in een gebied dat kwetsbaar is als het misgaat? Worden containers wel goed vastgemaakt? Kiest men wel de goede route? maar: “ik zeg er niet bij dat we het containervervoer moeten gaan stoppen,” aldus Ineke van Gent.
Als een Groen Links-burgemeester al zo relativerend doet over een dergelijke vreselijke ramp hoe moeten we als burgers dan nog iets van onze overheid verwachten?
In juni was ik op Terschelling voor een midweek Oerol en ik vroeg de burgemeester aldaar die toevallig op mijn pad kwam, waarom Oerol niet werd aangegrepen om een echte actie richting Den Haag te voeren betreffende de (ook nog te verwachten) milieuschade op het eiland. Hij zei dat hij in Den Haag niet eens mocht praten over een ‘ramp’.
Het woord ‘ramp’ had hij niet in de mond mogen nemen.
Tja, vinden we het dan gek dat er burgers opstaan die alleen nog in burgerlijke ongehoorzaamheid een middel zien om aandacht te vragen voor de schade aan milieu en klimaat!
Extinction rebellion, een actiegroep, milieubeweging, ontstaan in Engeland vindt inmiddels dat we het sociale contract met de overheid moeten ontbinden.
De basis van het sociale contract tussen burgers en overheid bestaat eruit, aldus XR dat de burgers een deel van hun vrijheid opofferen in ruil voor bescherming door de overheid. Op dit moment ondernemen overheden echter niet de snelle, grootschalige acties die nodig zijn om hun burgers en het natuurlijk erfgoed te beschermen.

Dat maakt in elk geval de uitzending van Een Vandaag wel duidelijk. Snelle acties, dus niet stap voor stap en als het even kan ook juridisch en internationaalrechtelijk. Daarin verschil ik wellicht van Extinction Rebellion. Ik heb nog wel fiducie in ‘je recht halen’.
Maar volgens Van Gent heeft de rederij die de ellende veroorzaakt zulke goede advocaten dat je daar niet veel tegen doet en dat het dus allemaal heel veel tijd in beslag gaat nemen.
Heeft zij dan nog wel fiducie in ‘je recht halen’?
Heeft ons land, onze staat, geen goede advocaten?
Kunnen die ons eigen nationale erfgoed niet verdedigen met alle  (juridische) middelen die hen ten dienste staan ?
De vraag doet zich ook voor of al die Duitsers die onze Waddeneilanden bezoeken soms geen baat hebben bij een andere vaarroute en een vermijding van calamiteiten ?
Kan onze regering niet overleggen met de Duitse over de vaarroutes van de Duitse schepen?
Nee, kennelijk geven we hier in dit land de voorkeur aan de zogenaamde kleine stapjes en hebben we het liever niet over een ramp.
Ik ben ook voor redelijkheid en matigheid maar ook ik voel op mijn 73e dat de geesten rijp zijn voor het ‘redden van de aarde’, liefst met juridische middelen maar desnoods met het lamleggen van verkeer of andere acties in plaats van een gezellige fietstoer over het eiland met een verslaggever van Een Vandaag.