Sayna,
je bent welkom
je bed staat klaar
mijn deur staat wagenwijd open
Ik heb je maaltijd al bereid
je moet weten
dat ik, moeder, oma, je kan helpen
met vergeten:
de vlucht uit een land
waar een vrouw
geen toekomst heeft
in angst leeft
En dan in het gastland
het overbevolkte kamp
waar je je amper vrij kan bewegen
bang te worden verkracht
Sayna,
hier zeggen ze
dat de meeste mensen deugen
maar hoe kan dat als
de leugen heerst
De leugen dat we onder de voet
worden gelopen
als jij hier naar toe zou mogen komen
Sayna, hun hart zit in een totale lockdown
Politici die zeggen christelijk te zijn
zijn bang voor het venijn
van Baudet en de zijnen
ze kunnen schijnt het niet op tegen het rechts ongerijmde
De regering, coalitie, loyaliteit met het gezag
angst de macht te verliezen,
Sayna, hoe kan dat
dat al die redelijke mensen voor inhumaniteit kiezen?
De mond vol hebben nu opeens van antiracisme en Zwarte Piet,
maar jouw leed Sayna zien ze gewoon niet
ze kunnen maar één topic tegelijk bevatten
terwijl er zoveel mensen en ook gemeenten zijn
Die met mij op je wachten.
Wat een prachtig gedicht, Joyce, dank je wel!
Pareltje weer! ❤️