De hype van grensoverschrijdend gedrag

Al enige tijd erger ik me aan de hype van grensoverschrijdend gedrag.
Waarom?
Is het niet vreselijk die machtige mannen die misbruik maken van vrouwen en meisjes die hogerop willen komen en/of zich in afhankelijke posities bevinden?
En dan natuurlijk de hype rond die ene machtige vrouw die het laat gebeuren en zich er met moeite uitkletst.
Gek?

Nou nee, wat hadden al die journalisten en commentatoren anders verwacht van een vrouw als Sigrid Kaag die er kennelijk veel moeite mee heeft gehad om de man aan wie ze haar politieke carrière te danken heeft, terecht te wijzen? En nog sterker een vrouw die het al zolang met een Rutte zonder scrupules uithoudt en ongetwijfeld veel van hem heeft geleerd. Geniaal om te verzinnen dat je een onderzoeksrapport splitst in een deel dat vóór de verkiezingen openbaar is en geen nieuws bevat en een deel dat vertrouwelijk is en pas na de verkiezingen wordt uitgebracht en waarin voor D66 onaangename conclusies worden getrokken. Een deel dat bovendien uitdrukkelijk niet aan de partijleider wordt getoond.
Beter Kaag dom houden, want kennis, moeten ze bij deze partij hebben bedacht, is altijd riskant en kan tegen je worden gebruikt. ‘Je van de domme houden in de hoop aan een hype te ontsnappen’ (de nieuwe? bestuurscultuur…)

Maar wat me vooral stoort is steeds weer het verhaal over slachtofferschap versus machtige daders voornamelijk mannen, een Gündogan van Volt uitgezonderd.
Het gaat erin als koek, zeker als het ook nog door een aardige meevoelende man aan de orde wordt gesteld. Ook al weer niet zo verbazingwekkend.

Net zo groot als de behoefte aan BN-ers en sterren die we van ver af kunnen bewonderen, is de menselijke behoefte hen neer te halen. Net zo groot als de behoefte om mannen als machtig te zien, is de behoefte om meisjes en vrouwen als zielig en kwetsbaar voor te stellen. Het is onderdeel van het maatschappelijk theater dat de rolverdeling tussen de seksen in stand houdt.
Immers het gaat niet om gender of seksualiteit het gaat om macht en misbruik van macht, zo simpel is dat.

Hoe kunnen we vooral een te grote macht en misbruik van macht voorkomen?
Door van gewone stervelingen geen sterren te maken en om kinderen al heel vroeg te leren voor hun eigen behoeften en gevoelens uit te komen.
Doen we dat?
Ik denk het niet. Nog sterker ik denk dat in onze beeldcultuur kinderen al heel jong tot sterren worden gemaakt door ze van baby af aan te leren te lachen en poses aan te nemen voor de camera op elk ongewenst en door de ouders gewenst moment. Het is dan bepaald niet de bedoeling dat ze hiertegen gaan protesteren of nukkig gaan kijken.
De foto’s en filmpjes zijn bedoeld om de buitenwacht te laten zien hoe geweldig het met hen en dus met de ouders gaat. Kortom kinderen worden van de wieg af aan opgevoed met public relations en hoe kom ik over, niet met vertrouwen op hun eigen gevoel.

Maar mijn ergernis gaat dieper.
Ik kom nog uit de tijd van de tweede feministische golf en wat ik vooral mis is het accent op de kracht van vrouwen en meisjes! Op het belang van goed onderwijs en een goede opleiding en van zelfvertrouwen.
Iemand die zich daar enorm voor heeft ingezet is Mohtab Mohamadi, de directrice van de Malilai-school in Uruzgan, die jarenlang de deuren af ging om ouders te overtuigen hun dochter naar school te sturen, en moest zien hoe bij de entree van de Taliban in één klap haar dromen vervlogen. Deze heldin zit nu als vluchteling in de noodopvang in Zoutkamp.
Waar bleef het massale protest van Nederlandse feministen toen de dames in de regering van Rutte het niet voor elkaar kregen om een fatsoenlijk aantal Afghaanse vrouwen-vechtsters hier naar toe te halen en waar blijft het twitteraccount: verhoog de druk op de Taliban?
Al onze ogen zijn nu op de oorlog in de Oekraïne gericht. Zonder meer ernstig en beangstigend.
Maar als we het toch over macht en machtsmisbruik hebben laten we dan eens kijken welke vrouwen zich daar elders fantastisch en met succes tegen te weer hebben gesteld en gezorgd dat er voor vrouwen en meisjes überhaupt een toekomst was.
Kortom laten we met zijn allen met vlaggen en wimpels naar Zoutkamp trekken en deze bijzondere vrouw Mohtab Mohamadi huldigen al of niet met een lintje of een mooie prijs!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *