Dreiging met wanordelijkheden enig verweer tegen scanderen kwetsende leuzen

Afgelopen vrijdag was ik naar een mooie presentatie van Sholeh Rezazadeh. Deze Iraanse dichteres en schrijfster slaagde er in om in zes jaar tijd in prachtig Nederlands haar eerste bejubelde roman te schrijven.
Maar goed daar gaat het hier niet over. Door allerlei NS problemen duurde het lang om van Leiden naar Amsterdam te komen en met het dichterlijke proza van Sholeh nog in mijn hoofd arriveerde ik op het Centraal Station. Daar viel ik lopend naar mijn tram middenin het joelend en bij herhaling scanderen van de leus:’ From the river to the sea; Palestine will be free’.*
Het idee dat het land waarvan joden dachten dat het wanneer zich  in Europa wellicht weer Kristal nachten zouden voordoen een veilige toevluchthaven was, bleek sinds de aanslag van Hamas op 7 oktober in elk geval een illusie.
Met de kreet From the river to the sea wordt ze dat nog eens flink ingepeperd.

Forget it luitjes: d’r uit! Zo bedoelde de PLO deze slogan in 1964 en zo bedoelt Hamas het in hun Handvest. Nog sterker de laatste club wil alle joden uit het Midden Oosten weg hebben*.
Maar ondertussen vindt de rechtspraak in Nederland deze slogan niet discriminerend en voor diverse uitleg vatbaar zo bleek nog afgelopen zomer*.
Dùs wordt hij overal enthousiast geroepen, ook op een klimaatmars waar hij denk ik nog steeds niet thuishoort.
De kreet mag zich inmiddels in een enorme populariteit verheugen onder vooral linkse jongeren al of niet van Palestijnse herkomst.

Waarom vond ik dit gescandeer toch zo unheimisch?  Ik ben zelf een tijd actief geweest voor een Ander Joods Geluid en heb ook in blogs wel aangegeven dat de Israëlische politiek zoals het bevorderen van de vestiging van kolonisten en de blijvende bezetting van de Westelijke Jordaanoever, het aannemen van een sterk discriminerende wet, een regering die de rechtsstaat om zeep wil helpen en extreem rechtse elementen bevat, een indirecte bedreiging vormt voor veel als zodanig herkenbare Joden in de Diaspora.
Je kon er altijd de klok op gelijk zetten:  Als er weer wat aan de hand was DAAR, verhoogde dreiging en onveiligheid HIER!

Dit keer ervoer ik het toch als anders: Dìt keer was er sprake van een aanslag door Hamas op notabene de meest socialistische kibboets van Israël naast 21 andere, op het afslachten en ontvoeren van ook mensen en hun gezinnen die echt hadden geprobeerd iets te doen aan het verbeteren van de relatie met de Palestijnen en een vorm van terreuruitoefening die terecht door Timmermans als ‘pogrom’ werd aangeduid.
Dit keer staat bovendien de wereld daadwerkelijk in brand: Is de aanval van Rusland op notabene het broedervolk van Oekraïne nietsontziend en duurt inmiddels bijna twee jaar*, spelen zich mensonterende taferelen af in Darfur/  Soedan, kunnen de Chinezen nog steeds ongestraft de Oeigoeren ‘heropvoeden’ in strafkampen, gooien de Pakistani de Afghanen letterlijk het land uit en vernielen hun huizen, doet Azerbeidzjan hetzelfde bij de Armenen uit Nagorno-Karabach *en ga zo nog maar een tijdje door…
En het enige waar links zich nu  met een super anti- Israëlisch enthousiasme* op stort  is het lot van de Gazanen, die zich inderdaad klem voelen zitten in een uitzichtloze en vreselijke situatie.

Wallet schreef een uitstekend stuk in de Groene over waarom de rest van de wereld kennelijk wordt vergeten en alle acties en verontwaardiging is toegespitst op de Israël/Palestina problematiek*.
Maar dat doet niets af aan het feit dat links zich niet bekommert om de progressiefste lhbtiq plus gemeenschap ter wereld in Tel Aviv en of ze nog lijden onder raketaanvallen of hoe het daadwerkelijk met de gijzelaars is gesteld.

Ik voelde me dus unheimisch bij al dat anti Israël enthousiasme en vroeg me af of er iets aan te doen was…. Bv dat geroep voor het station verbieden of zelfs in de stations zoals nu de bedoeling is begreep ik?
Dat zal moeilijk worden want het gaat bij vrijheid van demonstreren en meningsuiting in dit land nog steeds om de bedoelingen van de activisten, niet om de gevoelens van degenen die zich gekwetst of bedreigd voelen.
“Vrijheid van meningsuiting is voor velen synoniem geworden met religiekritiek en het recht om te kwetsen. Het spotten met iemands religieuze overtuiging en het tot op het bot beledigen van mensen is ineens een onvervreembaar grondrecht geworden”. Aldus Peter Coppens en Johan Roeland in de Volkskrant 10-11-2020.

Ik dacht hierbij meteen terug aan het ‘minder, minder Marokkanen’ van Wilders en natuurlijk het  (ostentatief) verscheuren en verbranden van de Koran door extreem rechts.
In beide gevallen ben en was ik geschokt! Ik heb zelf indertijd een petitie ondertekend  ter veroordeling van die uitspraak van Wilders!
Maar wat interessant is, is, dat wereldwijd als het tweede het geval is er in moslimlanden Fatwa’s worden uitgesproken en vlaggen verbrand, kortom solidariteit met de gekwetsten in het Westen!

Ik ben bang dat het wat de geringe joodse bevolking in dit land betreft als het om een gevoel van bedreiging of geïntimideerdheid gaat, het enige wat overblijft is: dreiging met wanordelijkheden.
Immers als die dreiging openlijk wordt kenbaar gemaakt zal men vrezen voor verstoring van de openbare orde en pas dan wordt er ingegrepen en zal bv het intimiderende gescandeer en  het geroep naar een andere minder zichtbare locatie worden verplaatst dan vlak voor het station of erin zelfs.

  • Overigens ben ik met deze groep in gesprek gegaan en heb mij in het gewoel gestort! Interessant daarbij was dat er zich een groepje om mij heen vormde dat vooral bleek te bestaan uit jongeren uit landen als Brazilië en andere landen, niet Palestijnen dus!

*         Inmiddels is er in de Tweede Kamer een motie aangenomen eind oktober die het        gebruik van de kreet bestempeld als een oproep tot geweld, die niet meer in het Parlement gebruikt mag worden.

*          Uitspraak van het Hof 15-08-2023, publicatie 6-10-2023

*           Poetin is inmiddels lachende derde en voert met zijn aanvallen op Kiev de druk verder op!!!

*           President Ilham Aliyev van Azerbeidzjan reed een overwinningsronde rond de stad Stepanakert in Nagorno- Karabach, een spookstad nadat de etnisch Armeense inwoners uit angst waren gevlucht toen Azerbeidzjaanse troepen het gebied veroverden. “De vijand heeft voor ons geknield” aldus de woorden van deze leider! (stuk in de New York Times van 17 nov 2023.

  •   De term is van Bram de Swaan
  •   Het Heilige land in de Groene van 16-11- 2023

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *