Ode aan Louk Hulsman en internationale Vrouwendag

Vandaag 8 maart 2024.
De geboortedag van Louk mijn dierbare vriend en promotor, de abolitionist die zich beijverde voor een humaan strafrecht en dat ongetwijfeld een contradictio in terminis had gevonden, is alweer 15 jaar niet meer onder ons.
Hij de man die drugs en zeker hasjiesj wilde legaliseren, hoe zou hij aangekeken hebben tegen Holland explosieland, waar onder- en bovenwereld zich zo vermengd hebben?
En waar al sinds eind jaren tachtig een repressieve wind waait en een ‘war on drugs’?
197 explosies in Amsterdam zonder dat nog enig zicht is op verbetering, integendeel.
De driehoek merkt op dat burgers ‘eraan wennen’ en dat het einde niet in zicht is…
Zou hij gezegd hebben, tja dat komt er nou van? Had maar een keer naar mij geluisterd?
Voorzichtige bewegingen richting legalisering van soft drugs van Femke Halsema, hij had het toegejuicht.

En dan Internationale Vrouwendag, ook op 8 maart.
Ik heb me in mijn leven afwisselend met beide feestelijkheden bezig gehouden.
Bij Instituut Inleiding in Utrecht vierden mijn collega’s en ik deze dag met een etentje.
We waren de enige vrouwen bij de vakgroep en gebruikten de avond om gezellig te roddelen over de collega mannen.
Ik spreek nu over de jaren zeventig.
Is er sindsdien veel veranderd?
Mijn stelling was indertijd, toen ik actief werd bij de PvdA en zelfs gemeenteraadslid in Leiden,  dat als de vrouwen het voor het zeggen zouden krijgen in de politiek en in het landsbestuur de cultuur sterk zou veranderen, feminiener worden…
Tja.
Yesilgöz en van der Plas, feminiener? De één, die met overtuigende  grote ogen de ene gevaarlijke leugen na de andere verkondigt (zie vorige blog) , de ander, die een zeer verkeerde meneer van den Oever van Farmer Defense Force verdedigt als hij een Kamerlid van de NSC bedreigt.
Ondertussen hangt voor een groot deel van hen af hoe ons landsbestuur er dadelijk uit komt te zien…

Er zijn duidelijk meer vrouwelijke rechters, vrouwelijke advocaten en er is nu zelfs een vrouwelijk hoofd van de Landelijke Politie….
Er is een gezegde dat zegt dat waar beroepen minder status krijgen er meer vrouwen in vertegenwoordigd zijn…
Wellicht gaat dat op voor overheidsinstellingen maar gaat dat ook op voor de KLM met president directeur mevrouw Rintel? Marjan van Loon directeur van Shell maakt inmiddels plaats voor een man Frans Everts om wel heel vrouwelijk er met een volkswagenbusje op uit te gaan trekken….
Maar wat niet ontkend kan worden is dat internationaal mevrouw Christine Lagarde al langere tijd aan de financiële touwtjes trekt! Nu als directeur bij de Europese Centrale bank.
Dat vrouwen altijd aan de goede kant van de geschiedenis staan is natuurlijk onzin met een Marine Le Pen en een Georgia Meloni.
Zelf heb ik tijdens mijn periode bij de Emancipatieraad te maken gehad met een slangenkuil en niet lang daarna bij de Afdeling Vrouw en Recht in Maastricht met een krabbemand. Daar ben ik helaas niet meer heelhuids uit naar boven gekomen!
Vrouwen gunnen elkaar nu eenmaal niet vaak successen zelfs als het slechts succesjes betreft!

Wat zich in elk geval de laatste tijd afspeelt op het internationale toneel is een ware oorlog tegen de rechten die vrouwen met moeite verworven hadden, zoals abortus  en keuzevrijheid op het gebied van anticonceptie, geboortebeperking en het combineren van werk/carrière en gezin…
Rechts en extreem rechts vaak ook nog gecombineerd met een zwaar aangezet christelijk geloof zijn sterk in opkomst en moeten niets hebben van vrouwenemancipatie, gelijke behandeling,  humanisme en gender(keuze) gelijkheid.
Toch als je de Europese Emancipatiemonitor 2022 ernaast legt doet Nederland het nog niet eens zo slecht. Relatief veel Nederlandse vrouwen werken, weliswaar in deeltijd maar toch.
Het loonverschil tussen mannen en vrouwen is nog steeds te hoog, ruim 14 procent. Nederland staat op plaats 10.
Het aandeel vrouwelijke managers is een van de laagste van de EU. En qua gezondheid leven vrouwen langer maar hun gezondheid is slechter gemiddeld dan die van mannen.

Op de Gender Equality index (gebaseerd op cijfers uit 2019) scoort Nederland als derde plek niet slecht achter Denemarken. Helaas plaatst het World Economic Forum Nederland recent  dan weer op de 28 e plaats op het gebied van gelijke rechten tussen mannen en vrouwen.
Ook positief in Europa: Ierland zei in 2015 ja tegen het homohuwelijk en heeft nu op 8 maart een referendum over het weghalen van seksistische taal uit de Grondwet en in Spanje zijn er  op 8 maart grote marsen voor vrouwenrechten.

Kortom anno 2024 is er sprake van een gevarieerd beeld maar het blijft oppassen geblazen en er is veel werk aan de winkel, aldus Emma Lok, directeur van Belangenorganisatie Women Inc.

 

 

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *