Proof of the pudding

The proof of the pudding is in the eating, is een bekend gezegde.
Dat gaat nu ook voor Europa op. Je kunt als Europa nog zulke mooie waarden proclameren na twee wereldoorlogen die waanzinnig veel mensenlevens hebben gekost, maar wat nu als dat Europa wordt “overspoeld” met vluchtelingen, die oorlog, conflicten, geweld ontvluchten, en steeds vaker klimaatrampen.
Vanavond is de nacht van en voor vluchtelingen, georganiseerd door Stichting Vluchtelingenwerk.
Even wat feiten op een rij:
In 2016 waren 65,6 miljoen mensen op de vlucht, 17,2 miljoen waren officiële vluchtelingen dwz stonden onder UNHCR-mandaat.
Van dat aantal wordt 84 procent opgevangen in een ontwikkelingsland. Libanon ving 1 miljoen Syrische vluchtelingen op dwz 1 op de 4 inwoners van dat land is vluchteling.
15 miljoen vluchtelingen in Afrika vinden een plek elders in Afrika.
In Libië is de chaos compleet. Vluchtelingenkampen zitten overvol.
Duidelijke cijfers zijn er niet, althans ik kon ze niet vinden.
Turkije, geen echt ontwikkelingsland maar ving toch 3,1 miljoen Syrische vluchtelingen op (de stand in maart 2017).
U verwacht natuurlijk dat de 28 Europese landen, met in totaal 517,408 miljoen inwoners toch wel zo’n 2 à 3 miljoen zouden kunnen herbergen zonder enige politieke discussie, gewoon voortvloeiend uit die mooie Europese waarden, vastgelegd in oa het Vluchtelingenverdrag waar alle Europese landen aan gecommitteerd zijn.
Nee dus. Van de 651.250 asielzoekers in 2017 en de 1,2 miljoen in 2016 vraagt een derde asiel in Duitsland. Van het totale aantal wordt 45,5 procent toegewezen en 54,5 procent afgewezen.
Angela Merkel, de voornaam zegt het al, stond zo’n ruimhartig beleid voor: Wir schaffen es, zei ze nog vol overtuiging.
Maar we blijken het niet meer te schaffen, of misschien is het wel snappen, in Europa.
Allerlei landen krijgen andere regeringen die de vluchtelingenstroom “zat zijn”. De vluchtelingencrisis is één van de belangrijkste politieke onderwerpen geworden.
Italië, Hongarije, Oostenrijk en meer Oost-Europese landen die niet begrijpen dat als je flink uit de Europese subsidieruif mee eet dat daar dan wat tegenover moet staan nl ruimhartigheid, en medemenselijkheid als hooggeachte Europese waarden.
En nu dan Duitsland, waar aangevuurd door Beieren (had altijd al een behoorlijk rechts image) de CSU met het idee komt de grenzen dicht te gooien voor asielzoekers die elders in Europa geregistreerd staan.
Hoe wil Duitsland dat overigens doen?
Een muur bouwen om dat land? Weer ouderwetse grensposten instellen met rijen vrachtwagens die er dus niet door kunnen?
Terecht zegt Merkel dat dat het einde zal zijn van het Europa van de open grenzen.
Ach ja dat kan er ook nog wel bij: het eigen land eerst van Trump en zijn begonnen handelsoorlog met Europa blijkt een populair recept te worden.
We vechten terug en zetten muren om ons land.
Eigen volk eerst, waar had ik dat toch eerder gehoord?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *