Ik dacht, misschien wat naïef, dat we wat het klimaat betreft, het wel redelijk eens waren met de meeste partijen dat er liever vandaag dan morgen een klimaattransitie moet plaatsvinden omdat onze planeet anders onbewoonbaar wordt. Een waarheid als een koe, dacht ik…
Evenzo meende ik dat zelfs boeren moesten toegeven dat het met de veestapel en het desastreuze effect ervan op de natuur toch wel wat minder kon.
Ook over zoönose waren we het toch wel eens? En dat bij intensieve veehouderij de risico’s van  via dieren over te dragen ziekten groter wordt? Heeft onze eigen Marion Koopmans niet zelf gewaarschuwd voor een nieuwe pandemie in verband met de vogelgriep en de georganiseerde grootschalige dierhouderij? (Op 1, 6 september 2023)

Maar met waarheden als koeien (in dit verband wel heel letterlijk!) moet je voorzichtig zijn blijkt maar weer eens.
Van Baudet weet ik dat hij in een parallelle wereld leeft, maar de SGP? Toch een betrouwbare partij?

Dr . R. Bisschop van de SGP doet in een artikel in het Reformatorisch dagblad van 24- 10 krasse uitspraken. Tactiek van activistische clubs doet denken aan propagandatrucs Sovjet Unie, aldus Bisschop.
Hij doelt ermee op  de Partij voor de Dieren, Wakker Dier maar ook Milieudefensie en Greenpeace. Hij stoort zich vooral aan hun uitspraken over dat het voor het klimaat slecht zou zijn om vlees te eten en het onderschatte gevaar van zoönosen maar verbindt er de conclusie aan dat zij, dwz ‘deze clubs en aanverwante academici’ een onderliggende agenda hebben. Want als je die openlijk propageert zou je de steun verliezen van de naïeve en goedgelovige massa, aldus Bisschop.
De weg om vergunningen aan te vechten via de rechter zoals bv de MOB (Mobilisation for the Environment) kunnen de goedkeuring  van zijn partij niet bepaald wegdragen.
In februari heeft de SGP, bij monde van zijn indiener de heer Stoffer, een rechtse Kamermeerderheid zover gekregen zijn motie te steunen die het kabinet oproept om niet representatieve organisaties als Urgenda en MOB de voet dwars te zetten.

In een eerder blog van 14 juli j.l Erfenis van Rutte gaf ik aan dat juist dit (nog demissionaire) kabinet al langer bezig is de grenzen van het recht op te zoeken en juist met opzet belangrijke politieke beslissingen aan de rechter overlaat onder het kopje we zien wel waar het schip strandt…
Bisschop is ervan overtuigd dat er een plan achter de voorstellen van de klimaatbeweging zit dat niet bepaald onschuldig is. ‘Het lijkt gericht op het uitbannen van vlees maar die agenda gaat verder. Maatschappelijke, politieke en economische structuren moeten radicaal veranderd worden. Let maar op hun onderlinge verwevenheid daarvan bij betogingen en demonstraties. Om dat doel te bereiken is misleiding slechts een middel’, aldus Bisschop.

Een heuse complottheorie!
En waar kenmerkt een complottheorie zich door?
Juist zwart/witdenken!

Dr Bisschop blijkt een enorme fan van Groen van Prinsteren* te zijn die in de 19 e eeuw een aanhanger was van een calvinistisch orangistisch nationalisme en in zijn Ongeloof en Revolutie een aanval deed op het liberalisme.
Zijn zinspreuk: Een staatsman niet! Een Evangeliebelijder!
Hij had moeite met de scheiding kerk en staat en was voor een theocratie. Ze geloofden in een tegenstelling tussen volkssoevereiniteit en Godssoevereiniteit en zijn aanhangers hadden aldus Wikipedia de neiging om in dichotomieën te denken met als risico de wereld zo in een simplistische tweedeling te wringen…
De latere Dooyeweerd die eveneens een aanhanger was van wat werd genoemd het ‘worteldenken’ was ervan overtuigd: ‘Al het kennen is religieus bepaald’.
Dus als Bisschop de milieubeweging en voor het gemak ook allerlei academici verdenkt van een gezamenlijk complot, een totalitair denken dus, vraag ik me af of de pot de ketel hier niet verwijt!*

• Guillaume Groen van Prinsteren, antirevolutionair  Nederlands politicus en historicus
• Overigens begrijp ik in zekere zin zijn afschuw van de rechter wel, want moest de SGP zelf niet door de Europese rechter worden gedwongen vrouwen tot het politieke ambt toe te laten? ( Tom Barkhuijsen was hierbij de advocaat en baseerde zich oa op het VN Vrouwenverdrag)