In mijn vorige blog had ik het over de vraag: Hoe kan dat? Oftewel verwondering. In dit geval verwondering over een partij die geen partij is…dus zich in feite illegaal in de hoogste regionen van ons land bevindt..

Maar in dit blog wil ik het over wat anders hebben. Ook verwondering, maar de verwondering over wat ons toevalt, zomaar schijnbaar voor niets… En in deze moeilijke tijd van oorlogen en verschrikkingen is het openstaan voor dat soort wonder erg belangrijk, misschien zelfs een levensvoorwaarde, ik noem het in deze blog: geluk.

Ik begin met een oud joods sprookje.
Er was eens een boer in een dorpje in Polen, die een droom kreeg. In die droom kreeg hij een visioen van een schat, die zich bevond aan de voet van de Karelsbrug in Praag.
Hij ging op weg en na een lange barre tocht kwam hij bij de Karelsbrug.
Daar stond een soldaat op wacht.
Hij sprak de soldaat aan en vroeg hem of hij iets wist over een schat die hem in zijn droom was geopenbaard.
De soldaat zei: “Dat is gek, ik heb ook een droom gehad en in die droom vroeg een boer mij naar een schat. Ik moest hem zeggen dat die schat zich bij hem thuis bevond in de keukenla.

Hier zien we het thema van veel sprookjes. We moeten veel ontberingen overwinnen om uiteindelijk onszelf (terug) te vinden. Maar juist die moeilijke weg, die omweg zou je kunnen zeggen geeft ons leven betekenis. We weten ons leven en onszelf pas echt te appreciëren als we er zoveel moeite voor hebben moeten doen, zo’n omweg voor hebben bewandeld.
Pas dan zien we dat wat we ‘gewoon’ vonden in feite de schat is in de keukenla!
Op diverse plekken in de filosofie en de literatuur wordt gewezen op het zgn ‘existentiële vacuüm’ van deze tijd (zie bv Viktor E. Frankl in De zin van het bestaan.
Francis Fukuyama wijst in Identiteit op de behoefte aan identiteit van de huidige mens.
Terwijl er een voortdurende zoektocht naar (de echte) identiteit bezig is en deze zelfs kan ontaarden in wat Fukuyama megalothymie noemt, het verlangen om als superieur erkend te worden, iets wat zich als een olievlek lijkt verspreiden via rechtse partijen in en buiten Europa, wordt het denk ik tijd om weer eens goed te kijken in de eigen keukenla.
Geluk is geen sprookje, het ervaren van geluk is het wonder dat zich voltrekt als je die ene keukenla opentrekt en alles opeens op zijn plaats blijkt te vallen.